Column: Hoe mensen netjes af te zeiken

'Heee Iris.'
'Hallo Leo.'
'Zo, ik heb mijn vakantie weer overleefd.'
'Waar ben je geweest? Vertel.'

Gelul

En Leo vertelt. O ja, hij vertelt. Met de handen gevouwen achter het hoofd, zittend op de stoel tegenover mijn bureau die eigenlijk bestemd is voor collega's die iets zinnigs te vertellen hebben. Minuten duren kwartiertjes en kwartiertjes worden een uur. Alleen over zichzelf hè. Terwijl ik ook net terug ben van vakantie en dat weet hij.
Leo is net een radio: alleen uitzenden, niets ontvangen. Nu is een vakantieverhaal nog te doen, en ik wil ook best een poos luisteren naar zijn geurineer over politiek, de menstruatie- danwel overgangsperikelen van zijn vrouw of de flaporen van zijn zoon die geopereerd moeten worden, en dat wil ik zelfs nog een tweede keer, maar dan ben ik eens aan de beurt, oké? Zo werkt het.

Gemeen

Als Leo eindelijk klaar is wil hij vertrekken zonder ook maar iets over mijn vakantie te vragen. Dit is niet de eerste keer en ik ben er nu helemaal klaar mee. Ik zal hem eens even de waarheid vertellen. Alleen – heb ik weer – woon ik helaas in een beschaafd land. Jazeker, vrijheid van meningsuiting, maar het moet wél respectvol allemaal. Roepen dat iemand een end moet ophoepelen met zijn narcistisch gedrag is not done. Je kunt iemand geen slappe manhoer met pluishaar noemen of zeggen dat hij even lekker moet gaan fietsen met zijn stinkende grafbek vol leugens want dat is gemeen.

Sandwich

Het moet allemaal lief. Er zijn zelfs cursussen hoe je zoiets opbouwend doet, want afbreken is een no go. En na afloop moet de ontvanger jou bedanken voor je feedback. Ik zou het graag doen, echt. Maar met al dat gelul van collega's blijft er weinig tijd over voor cursussen en fijnbesnaardheid. Ik moet me van andere methoden bedienen en dat doe ik sinds kort dan ook.
Ik gebruik de Houx techniek; een zelfontwikkelde variant op de bekende sandwichmethode. Het komt erop neer dat ik begin en eindig met complimenten en daartussen plet ik ze helemaal met shit, met gemene en onaardige dingen. Maar dan uiterst subtiel.

Voorbeeldje

Laten we even terugkeren naar Leo.
Zodra hij zijn ei kwijt is, begin ik.
'Het klinkt alsof je een goede vakantie hebt gehad,' concludeer ik terwijl ik nepglimlach. 'Je ziet er ook lekker uitgerust uit.' (niet-gemeend compliment).
Leo leeft weer op. 'Ja joh, we hebben echt heerlijk … (blablabla).'
Ik luister en doe neplach, veel neplach. Ik steun met mijn kin op mijn vuist en kijk geïnteresseerd. Ongeveer hier ergens sla ik toe. Ik sandwich er een vieze vuile belediging tussendoor die ik vermom als een nieuw complimentje.

Gênant

'Jij bent daar echt goed in hè?' Vriendelijk kijk ik hem aan. 'Praten, bedoel ik. Vooral over jezelf en zo.'
Leo stopt met waar hij zo goed in is en aarzelt zichtbaar hoe te reageren.
Het is nu zaak om het gênante moment net zolang te laten duren tot hij knalrood wordt van ongemak. En ondertussen blijven lachen.
Bij Leo werkt het. Hij opent zijn mond om hakkelend een antwoord te zoeken. Ik kijk een poosje toe hoe hij spartelt. Pas dan zeg ik: 'Ik bedoel: Ik bewonder dat aan jou.'
Opgelucht haalt hij adem en ik laat hem even in die waan, pas dan herstart ik: 'Veel mensen luisteren namelijk regelmatig wat een ander te vertellen heeft, gewoon uit gespeelde interesse. Maar jij bent zo oprecht, jij doet daar niet aan.'

Klabam!

Leo staat nu stokstijf, op zijn gezicht een onvast lachje. Is hij zojuist beledigd of heeft hij een compliment gehad? Voor de zekerheid breit hij snel een einde aan zijn verhaal en taait af. Ik roep hem nog een fijne dag na.
Als ik de methode juist heb uitgevoerd zal Leo nog een paar uur naweeën ervaren. Totale verwarring. Pas dan zal langzaam de waarheid doorsijpelen, waarna de conclusie uiteindelijk binnenkomt als de stomp in zijn maag die ik het liefst zelf had uitgedeeld. Resultaat: Leo heeft een les geleerd. Daarnaast zal hij me dankbaar zijn voor mijn tact en me nog steeds aardig vinden, maar toch vermijdt hij me voortaan als de pest. Drie vette vliegen in één klap.

De Houx methode

Hier heb ik dus echt geen tijdrovende cursus voor nodig hè? Sterker nog: ik denk dat ik zelf cursussen ga geven. De Houx methode, 'Voor een langdurig effect bij ongewenst gelul'. En weet je wat nog een voordeel is? Ze hoeven me niet eens te bedanken voor de feedback. Ik doe het graag.

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

  • Toespijs - Judith Cyrus

Gerelateerde artikelen

  • Snelwegstress (of: snel weg, stress)

  • Zoektocht naar columniste: de shortlist

  • Column: Zag je die piemel?

  • 9x de leukste chicklits van Nederlandse bodem

  • Recensie: Soapsop

Zoek in artikelen