(Ledenrecensie) boek: Phobos RECENSIE

Léonor is een roodharige schoonheid, met een groot geheim. Tijdens de reis leert ze steeds meer van de andere meisjes en leert ze hen beter kennen. Ieder heeft een groot geheim, net als de jongens. Stukje bij beetje worden er geheimen ontrafeld, leer je de onzekerheid van deze twaalf kennen.

‘Phobos’ is een geweldig goed en spannend boek. Dixen is een goede schrijver en de idee is grandioos en briljant. Twaalf jongeren gevolgd door camera’s de ruimte inschieten. De wijze waarop hij de jongeren en hun ervaringen beschrijft, net als alles wat er om hen heen gebeurt is levensecht en beeldend. Je ziet het voor je, de mensenmassa’s op pleinen in de verschillende wereldhoofdsteden die een naam scanderen, het ruimteschip, alle betrokkenen.

Niet alleen de jongeren hebben een geheim, de volwassenen die het project leiden ook. Zij hebben zelfs meer geheimen. Ik kan er niet veel over vertellen, want dan geef ik dingen prijs. En dat is niet de bedoeling, niet mijn bedoeling.

Dixon zorgde er voor dat ik totaal in ‘Phobos’ was verdiept, dat alles om mij heen stil viel en dat ik alleen het boek las, de film in mijn hoofd liet draaien. En toen het boek uit was ik boos, boos omdat de film vastliep en stopte, storing, en moet wachten op Phobos2 hoe het verder gaat.