(Ledenrecensie) boek: Phobos RECENSIE

Het kostte mij in het begin enige moeite om in het boek te komen. Dit kwam doordat ik de schrijfstijl niet gewend was. Na tien boeken van Rick Riordan te hebben gelezen, kun je niet anders verwachten. Het verhaal stak vanaf het begin al goed in elkaar en las gemakkelijk weg. Wel viel mij op dat de personages, die rond de 19 jaar zijn, zich verbazingwekkend "naïef" gedroegen. Hun manier van flirten zou mij hebben af geschrokken, maar ik gooi dit vreemde ritueel maar op het tijds- en cultuurverschil.

Toen ik eenmaal gewend was geraakt aan de manier van schijven, merkte ik dat ik er van genoot. Wel vond ik het jammer dat enkele onthullingen zo vroeg in het boek werden gedaan. Dit haalde een deel van de spanning uit het verhaal. Ondanks dat, heb ik erg genoten van het boek. Het idee achter het boek is erg leuk en de manier waarop het is uitgewerkt is zeker niet slecht. Ik begrijp Léonor goed, evenals enkele anderen van de personages. Naast de rode reus is Safia een van mijn favorieten. Kris lijkt zich jong te gedragen voor haar leeftijd en Mozart irriteert mij lichtelijk. Dit komt voornamelijk doordat ik niet het gevoel heb dat ál zijn emoties oprecht zijn. (Wellicht word ik wel paranoïde door Kelly).

Tijdens het lezen kwam ik twee kleine foutjes tegen, vlak na elkaar. Zo is er in het schema van de liefdesnestjes tweemaal kamer 6 te vinden en lijkt nummer 3 verdwenen te zijn en zegt Kris eenmaal "jij en ik" in plaats van "Alexej en ik". Dit zijn kleine foutjes, dus dit stoort mij niet zo.

Ik zou het boek zeker aanraden, het leest lekker weg en is heerlijk voor tussendoor. Zelf kijk ik zeker uit naar het vervolg, aangezien ik graag wil weten hoe het verder loopt.

Ik wil Chicklit graag bedanken voor het heerlijke boek en deze geweldige kans om het te lezen. Ik heb er van genoten en als ik de kans krijg doe ik het graag weer.