(Ledenrecensie) boek: De dameszwemclub RECENSIE

Joey is een echte New Yorkse, single en gefocust op haar carrière als architecte. Dan krijgt ze de kans om zichzelf te bewijzen. Voor een restauratieproject van een prachtig landhuis vertrekt Joey tijdelijk naar Engeland. Maar haar plannen voor het landhuis stuiten op verzet van de plaatselijke bevolking. Even is Joey de wanhoop nabij, maar dan ontdekt ze een prachtig verscholen meertje. Daar zwemmen de excentrieke dames van de zwemclub in het ijskoude water en dagen Joey uit om er ook in te springen. Een bijzondere vriendschap ontstaat en Joey leert zichzelf echt kennen en ontdekt waar ze al die tijd al naar op zoek was.

Toen ik begon in De dameszwemclub was ik een beetje teleurgesteld. Ik had een fantastisch verhaal verwacht over vriendschap en ik had gedacht dat de nadruk op de dameszwemclub zou liggen. In het begin is dit totaal niet zo, de nadruk ligt dan vooral op Joey en haar werk. Maar naarmate het verhaal vordert, wordt het ook beter en komt het meer overeen met mijn verwachtingen. Even doorbijten dus. Eenmaal over de helft had het verhaal me echt te pakken en heb ik het in een ruk uitgelezen. Het boek zette me zelfs aan het denken. Wat wil ik van het leven? Wat wil ik voor vriendschappen en relaties? Eén ding is zeker, vriendinnen zoals de dameszwemclub zou ik best willen hebben. Het is een heerlijke roman, die lekker wegleest. Maar ook makkelijk aan de kant te leggen is. Je hebt niet continu alle aandacht nodig en dat is fijn voor tussendoor. Het is de eerste roman van Barbara Zitwer  en voor een eerste roman vind ik het zeker niet slecht. Een aanradertje.