Let it snow RECENSIE

Een boek geschreven door John Green en twee andere auteurs die ik (helaas) nog niet kende, Maureen Johnson en Lauren Myracle. Toen ik het boek zag liggen in de boekenwinkel dacht ik die moet en zal ik hebben. De kaft zag er alleen al uit als een sprookje en de titel klonk echt als muziek in mijn oren. Toen ik begon met dit boek te lezen wist ik echter niet zo goed wat ik ervan kon verwachten. De flap van het boek vertelde mij alleen maar dat je drie verschillende korte verhalen kreeg te lezen die uiteindelijk allemaal iets met elkaar te maken hadden.

Verhaal 1, De Jubilee-expres, Maureen Johnson (mijn favoriet)

Vanwege familieproblemen moet Jubilee op kerstavond nog op de trein naar haar opa en oma, dit komt haar helemaal niet goed uit want ze zou vanavond bij haar vriend Noah Pierce kerstavond vieren. Toch heeft zij geen keus en moet de trein pakken naar het stadje waar haar opa en oma wonen. Tijdens de treinrit waait er een heftige sneeuwstorm over het land en uiteindelijk komt Jubilee vast te zitten in de trein. Jubilee is vastberaden om niet te blijven zitten in deze koude trein en traceert de sneeuwstorm om bij een zes baan snelweg over te steken. Want daar aan de overkant zit een wafelhuis en in dat wafelhuis ontmoet ze Stuart….

Verhaal 2, een cheertastisch kerstwonder, John Green

Het is kerstavond, JP, Duke en Tobin zitten met zijn drieën tijdens de heftige sneeuw storm die over het land heen raast binnen de film, James Bond te kijken. Totdat Tobin wordt gebeld door zijn vriend Keun die mededeelt dat er een groep sexy cheerleaders in het wafelhuis zijn gestrand en dat zij daar als een speer heen moeten komen. Het word echter geen rit zonder gevaren…

Verhaal 3, De beschermheilige van varkens, Lauren Myracle

Addie voelt zich ontzettend rot. Ze is vreemdgegaan en kropt zich helemaal op met schuldgevoel, hierdoor verwaarloost/vergeet zij haar vriendinnen. Ook met haar poging om het goed te maken met Jeb lijkt op niks uit te lopen, door de sneeuwstorm kan ze hem niet bereiken. Wat ze echter niet weet is dat Jeb in het wafelhuis is beland…

Wat vond ik ervan?

Toen ik het boek uit had, baalde ik echt als een stekker. Ik zat nog zo heerlijk in die veel te geromantiseerde wereld, dat ik er nog even niet uit wou stappen, maar helaas had ik geen keus. Alle drie de verhalen waren erg sterk en het bevatte bij alle drie de verhalen de beste ingrediënten voor een romantisch, grappig verhaal. Daarbij vond ik het knap hoe de drie auteurs het zo wisten te schrijven dat in elk verhaal wel iets met het andere verhaal te maken had.

Review per verhaal

Het verhaal, de jubilee-expres van Maureen Johnson sprak mij het meest aan. Dit verhaal was ontzettend voorspelbaar, maar toch wist dit verhaal mij het meest te pakken. Misschien kwam dit omdat ik mijzelf heel erg kon herkennen in Jubilee en in de situaties waarin zij terecht kwam.

Ondanks dat ik John Green echt een fantastisch goede schrijver vindt, had ik met zijn verhaal, een cheertastisch kerstwonder, het minste mee. In het begin kon ik er erg lachen om de situaties waar de drie vrienden in terecht kwamen, maar toen ik over de helft was vond ik het heel erg langdradig worden.

Het laatste verhaal, de beschermheilige van de varkens, las ik erg vlot door. Het was mooi om te lezen hoe iemand zichzelf soms zo tegen kan komen als je iets verliest wat je erg waardevol is. Jammer genoeg was dit verhaal ook erg voorspelbaar.

Conclusie

Ondanks dat alle drie de verhalen best voorspelbaar waren, is het toch echt een heerlijk boek om in deze koude wintermaanden, met een kopje thee en een warm dekentje op de bank te lezen.

Auteurs: John Green, Maureen Johnson en Lauren Myracle

Uitgeverij: De Fontein

Taal: Engels en Nederlands

Uitgegeven op: november 2017

Raiting: Ik geef dit boek drie sterren omdat het erg voorspelbaar was en het verhaal van John Green mij op het laatst toch begon te irriteren.