Musk RECENSIE

Musk is een bundeling van 15 kortere en langere verhalen die Jessica Durlacher vanaf 1999 heeft geschreven, voor verschillende media en over verschillende onderwerpen. De eerste verhalen behandelen verschillende facetten van het onderwerp liefde. Ook Feuilleton, een bundeling van korte verhalen over kledingverkoopster Sylvia, gaat over de catastrofale liefde die een vrouw voelt voor een foute man. Met Novellen begint een nieuw deel in de bundel, bestaande uit drie totaal verschillende verhalen. Het eerste (Schrijvers!) beschrijft een schrijfster die kampt met een writersblock, het tweede (Wat gebeurde er met Cathy M.?) is een ietwat fantastisch verhaal over Cathy, die kinderzieltjes redde in Afrika en op wonderlijke wijze verdwijnt, het laatste (Arthuro d’Alberti) is een autobiografisch verhaal over Durlachers grootvader, die om het leven kwam in Bergen-Belsen. Tot slot volgt het deel Autobiografica, dat bestaat uit een aantal herinneringen van Durlacher aan haar overleden vader, die getraumatiseerd was door zijn ervaringen in de Tweede Wereldoorlog.

Alle verhalen zijn stuk voor stuk goed geschreven en bewijzen eens te meer het schrijftalent van Jessica Durlacher, want veelzijdig is ze. Durlacher kan zowel ietwat luchtige – zoals Feuilleton – verhalen schrijven als zwaardere, autobiografische (zoals Arthuro d’Alberti). Deze veelzijdigheid maakt de bundel aantrekkelijk voor een breed publiek: het biedt voor elk wat wils. Literatuur, vrouwenfictie, autobiografische verhalen rondom het effect van de Tweede Wereldoorlog op de overlevenden en de volgende generatie.

Tegelijkertijd is die veelzijdigheid ook de grootste valkuil van dit boek; de bundel mist samenhang. Hoewel de eerste verhalen nog onder de brede noemer ‘liefde’ vallen, geldt dat niet voor het deel Novellen en het laatste, autobiografische deel. Jammer is ook dat hier en daar duidelijk te merken is dat de verhalen, zoals Feuilleton en Wat gebeurde er met Cathy M.? voor verschillende media zijn geschreven. Vooral in het laatste, autobiografische deel levert dit nogal wat herhaling op. Hinderlijk vind ik dat de verhalen uit Feuilleton vanuit het ik-perspectief naar het zij-perspectief lijken te zijn herschreven, want af en toe lees je ineens over een ‘ik’ in plaats van ‘zij’. Verwarrend. Het verhaal Wat gebeurde er met Cathy M.? lijkt te zijn verdwaald in deze bundel, zowel wat betreft de vertelvorm als het onderwerp.

Ondanks het ontbreken van samenhang, biedt deze bundel lezers die kennis willen maken met het werk van Jessica Durlacher hen daartoe alle gelegenheid: Musk is een bundeling van Durlachers veelzijdige schrijftalent.

Ben je een fan van korte verhalen? Of juist helemaal niet?