In gesprek met Marie-Cecile Beniers

Marie-Cecile Beniers is de auteur van Loslippig en het pas verschenen Dat meen je niet!  Haar boeken geven een exclusief kijkje in de wereld van de roddelpers. Chicklit.nl vroeg naar haar ervaringen in de paparazzi-wereld.                           

Chicklit.nl: Wat heb je gedaan om te komen waar je nu bent?
Marie-Cecile Beniers:
Ik heb journalistiek gestudeerd in Tilburg. Na mijn afstuderen heb ik verschillende banen in de journalistiek gehad. Ik heb een tijdje bij een website gewerkt, maar daar heb ik ontslag genomen omdat ik het niet naar mijn zin had. Vervolgens ben ik gaan reizen door Midden-Amerika. Meteen toen ik terug kwam, ben ik op aanraden van een vriend bij een roddelblad gaan werken. Met gemengde gevoelens ben ik daar aan de slag gegaan, want was dit wel echte journalistiek? Tijdens mijn werk daar heb ik een hoop meegemaakt. Het was een worsteling waarin ik aan de ene kant mijn werk goed wilde doen, maar dan moest ik weer vervelende dingen schrijven over mensen waar ik juist een heel leuk interview mee had gehad. Ik deed het wel, maar eigenlijk was ik niet geschikt voor het werk. Met knallende ruzie ben ik daar weggegaan. Ik ben een tijdje hoofdredacteur van een cosmeticablad geweest. Toen ik daarmee stopte had ik ineens heel veel tijd over. Ik liep al een tijdje met het idee om een boek te schrijven. Ik heb toen mijn eerste hoofdstuk opgestuurd naar The House of Books en zij waren meteen heel enthousiast. Nu ben ik dus schrijfster en daarnaast ben ik nog steeds freelance journalist. Geen roddelbladen meer, maar nog wel in het showbizz-wereldje.

Chicklit.nl: Deze maand komt je tweede boek uit. Kun je er iets over vertellen?
Marie-Cecile Beniers:
Mijn tweede boek heet Dat meen je niet! Dit is een vervolg op Loslippig. Suzanne keert met Milo terug van hun vakantie op Costa Rica en ze proberen de draad van hun leven weer op te pakken. Dit gaat niet zonder slag of stoot en er komt een hoop gezeur van de roddelpers bij kijken. Het schrijfproces liep heel anders dan bij het eerste boek. Toen liep ik al heel lang met een idee en hoefde ik het alleen nog maar op te schrijven. Bij mijn tweede boek had ik veel meer ruis van ander werk en heb ik langer na moeten denken over het verhaal.

Chicklit.nl: Net als Suzanne heb je bij een roddelblad gewerkt. In hoeverre zijn de boeken gebaseerd op jouw leven?
Marie-Cecile Beniers:
Vooral het eerste boek is heel erg gebaseerd op mijn ervaringen. De dingen die Suzanne meemaakt zijn vaak gebeurtenissen die ook echt zo gebeurd zijn, maar dan heb ik er wel een bepaalde draai aan gegeven. Zo heb ik bijvoorbeeld twee collega’s samengevoegd in Loslippig. In het tweede boek heb ik dat ook gedaan, daar heb ik twee echte BN’ers samengevoegd tot een heel irritant persoon.

Chicklit.nl: Lijk je zelf ook op Suzanne?
Marie-Cecile Beniers:
Nee. In ieder geval niet qua persoonlijkheid. Ik heb wel met dezelfde dingen geworsteld op het gebied van werk, maar verder ben ik een heel ander persoon.

Chicklit.nl: Hoe is de paparazzi-wereld in het echt? Komt het overeen met hoe je het in je boeken beschrijft?
Marie-Cecile Beniers:
Ja, misschien op bepaalde vlakken nog wel erger. Ik heb hem beschreven, zoals ik hem heb ervaren. Op mijn werk was het ook een hoop natte vinger-werk. Het gebeurt echt dat je een foto voor je neus krijgt en er maar een verhaal omheen moet verzinnen.

Chicklit.nl: Wat vind je leuker: het schrijven van een boek of journalistiek?
Marie-Cecile Beniers: De combinatie vind ik juist wel leuk. Het zou te gek zijn om me volledig te kunnen focussen op het schrijven van boeken. Niets is leuker dan je eigen ding creëren. Maar aan de andere kant is het wel heel eenzaam. Zeker als je voornamelijk vanuit huis werkt. Je krijgt af en toe een mailtje of een telefoontje, maar je hebt geen collega’s waar je even mee kunt kletsen. De combinatie houdt het fris en zorgt ook voor inspiratie.

Chicklit.nl: De roddelpers heeft een redelijk negatieve ondertoon. Hoe sta jij daar tegenover?
Marie-Cecile Beniers:
Ik snap het wel. Ik had ook een heel dubbel gevoel bij mijn werk en het heeft mij een hoop gewetensbezwaren opgeleverd. Ik heb altijd geprobeerd beide partijen, zowel mijn baas als de persoon die ik interviewde, tevreden te houden. Op feestjes kom je die mensen namelijk nog wel eens tegen en dan wil je niet achter een plant hoeven weg te duiken. Ik heb weleens gehad dat iemand het niet leuk vond wat ik had geschreven, maar ik heb nooit iets totaal uit mijn duim gezogen.

Chicklit.nl: Vind je dat BN’ers meer recht hebben op privacy? Meer dan een normaal persoon?
Marie-Cecile Beniers:
Dat vind ik moeilijk, want iedereen heeft natuurlijk recht op privacy. Als mens zijnde vind ik dat ze je helemaal geen informatie verschuldigd zijn. Maar als journalist zijnde denk ik wel vaak: Kom op, geef me iets! Als ster moet je de journalisten wel iets geven waar ze over kunnen schrijven. Je kunt een leuke anekdote geven, zonder te vertellen dat je een depressie hebt of midden in een scheiding ligt. Wat ik dan wel weer heel irritant vind, zijn sterren die een leuk verhalen vertellen over dat het zo goed gaat en een week later blijkt dat ze in een kliniek zijn beland of de relatie toch kapot is gegaan. Dan hoef je van mij helemaal geen interview te geven.

Chicklit.nl: Wat is het leukste interview dat je ooit hebt gedaan?
Marie-Cecile Beniers:
Het leukste interview dat ik heb gedaan was met Nathan Fillion (Richard Castle uit de Amerikaanse TV-serie: Castle). Dat vond ik echt een leuke en grappige man. Hij gaf ook leuk antwoord op de vragen en vertelde een aantal hele leuke anekdotes, terwijl hij over zijn privéleven eigenlijk helemaal niet zo veel losliet.

Chicklit.nl: Met welk bekend persoon zou je zelf wel uit willen?
Marie-Cecile Beniers:
Met Wes Anderson, een Amerikaanse regisseur. Hij maakt echt hele leuke films. Daar zou ik wel mee wat willen drinken. En tegen Johnny Depp of Javier Bardem zou ik ook geen nee zeggen.

Chicklit.nl: Wat kunnen we van je in de toekomst verwachten? Meer journalistiek werk of komen er ook weer nieuwe boeken?
Marie-Cecile Beniers:
Allebei. Ik heb plannen voor een derde boek. Daarvoor heb ik twee ideeën: een daarvan is geen chicklit, maar een waargebeurd verhaal. Dat staat heel dichtbij mezelf, dus ik overweeg het ook om dat boek onder een pseudoniem te schrijven. Daarnaast zit ook nog met een nieuwe chicklit in mijn hoofd.

Chicklit.nl: Is er nog niets dat je mee wilt geven aan de lezeressen van Chicklit.nl?
Marie-Cecile Beniers:
Als je iets heel graag wilt, moet je het gewoon doen! Laat je niet weerhouden door doemverhalen. Als het niet lukt, zie je het dan wel weer. Dan heb je het in ieder geval geprobeerd. En durf te dromen!

Dat meen je niet!

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (16 stemmen)
  • Omschrijving:

    Na een paradijselijke vakantie in Costa Rica keert Suzanne samen met haar vriend Milo terug naar Nederland. Milo, een hotte BN'er bekend van de soap Geen weg terug, heeft een rol gekregen in een superprestigieuze, nieuwe televisieserie. Suzanne gaat aan de slag bij Hers, de weekendbijlage van Het Nieuwsblad. Maar hier blijkt al snel dat alles mooier lijkt dan het in werkelijkheid is. Haar diepte-interviews met verwende diva's eisen al Suzanne's energie. Als de roddelpers Milo en Suus ook niet met rust laten, blijkt haar terugkeer vooral een koude douche. Dan slaat het noodlot genadeloos toe en staat Suus er plotseling helemaal alleen voor. Bovendien doet ze een huiveringwekkende ontdekking.

    Een kijkje in de wereld van de vaderlandse showbizz en de roddeljournalistiek. Wat is er waar van al die sappige onthullingen? Lopen feiten en fictie ècht door elkaar heen? En wie is wie in glamourland?

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

  • Toespijs - Judith Cyrus

Gerelateerde artikelen

  • GEZOCHT: Chicklit.nl zoekt stagiaire!

  • 10 jaar Chicklit.nl: dat is FEEST!

  • 10 interviews van Chicklit.nl die je wilt lezen

  • In gesprek met Myrthe van der Meer

  • Moeder-dochter interview met Betty en Mahtob Mahmoody

Zoek in artikelen