San. Een gevecht met leukemie RECENSIE

In 2003 debuteerde Raymond van de Klundert met het spraakmakende en alom geprezen en bekritiseerde werk Komt een vrouw bij de dokter. De inhoud van deze roman zal niemand zijn ontgaan. Tien jaar later publiceert de Vlaamse Koen van Hoeylandt een boek met hetzelfde thema: ook zijn liefde van zijn leven wordt getroffen door kanker. De titel van het boek verraadt al om welke dame het gaat: San.
 
San is 38 jaar als zij leukemie krijgt. Samen met haar grote liefde Koen gaat zij op zoek naar de beste dokters, de beste medicatie en de beste therapie. Ze krijgt zelfs intensief mailcontact met een dokter en ze doet er alles aan om maar beter te worden. In deze strijd, die zij niet winnen kan, helpt Koen haar met alles. Daar waar Kluun zijn vertier en ‘rust’ bij andere vrouwen zocht, vindt Koen zijn rust in het bijhouden van een dagboek. Verschillende fragmenten uit dit dagboek komen terug in het boek.
 
Op de achterflap van het boek is de volgende tekst te lezen: ‘Haar gedrevenheid en worsteling met het leven eisen ook slachtoffers’. Deze slachtoffers komen niet eens zo heel direct aan bod, wel wordt het voor de lezer heel duidelijk hoe zeer Koen en San zich verdiepen in de cijfers, de onderzoeken, de waarden. In met name de eerste helft van het boek werken deze cijfers soms wat storend; ze leiden je af van het gevoel dat je zo graag wilt begrijpen. Maar bij het lezen van de laatste hoofdstukken vallen de puzzelstukjes in elkaar: Koen en San probeerden zoveel grip te krijgen op de situatie dat deze cijfers hun leven (en dus ook het boek!) domineren. Na enige tijd laten zij dit los en ontstaat er alle ruimte voor hun emoties en hun verdriet.

Van Hoeylandt heeft dit zeer knap in elkaar geknutseld! De laatste hoofdstukken zijn hartverscheurend en bijzonder knap en realistisch weergegeven.