VIP-readers over De verloren dochter

As we speak bespreekt de Leesclub de mooie roman De verloren dochter van Lucretia Grindle. Onze VIP-readers hebben zich door middel van dit spannende boek al ondergedompeld in het Ferrara, Rome en Florence van de jaren zeventig en het heden en lieten ons na het lezen uitgebreid weten wat ze ervan vonden. Wil je weten wat ze te zeggen hebben? Lees dan verder.

Over het boek
In Florence vertrekt een jonge Amerikaanse studente, Kristen Carson, voor een paar dagen vakantie. Ze laat een briefje achter voor haar kamergenote. Enkele dagen later vliegen haar vader en stiefmoeder speciaal voor een etentje ter gelegenheid van Kristens achttiende verjaardag naar Florence. Kristen komt echter niet op de afgesproken tijd in het restaurant opdagen en haar ouders slaan alarm.

Allesandro Pallioti en zijn inspecteur Enzo Saenz worden belast met het onderzoek. Aanvankelijk zijn Pallioti noch Saenz erg bezorgd. Maar al snel ontdekken de beide mannen tot hun afschuw dat de oudere man waar Kristen mee omging Antonio Tomaselli is, een lid van de notoire Rode Brigades, een extreemlinkse terroristische organisatie. Voordat de politie zich goed en wel in de zaak heeft kunnen verdiepen, verdwijnt ook Kristens stiefmoeder Anna.

Veel detail
Een woord dat óntzettend vaak terugkomt als onze VIP-readers de schrijfstijl van Lucretia Grindle beschrijven is: ''gedetailleerd''. De ene vindt dit heerlijk lezen, zoals Jo Niessen. Ze vertelt: ''Doordat het tot in details beschreven is wordt je meegevoerd naar Italië, net alsof je er op dat moment ook écht bent. Een bijzonder gevoel, alsof je het zelf meemaakt.'' Weer een ander vindt dat het op sommige momenten wel iets minder uitvoerig had gemogen. ''Het is een fijne schrijfstijl omdat het zo uitgebreid geschreven is en je je dus makkelijk dingen kunt visualiseren. Hoewel het op sommige momenten wel een stuk minder gedetailleerd en langdradig had gekund naar mijn smaak'', aldus Annika Niessen.

Heden en verleden
In De verloren dochter wordt er geswitcht tussen het heden en verleden. Wat vonden onze VIPS hiervan? Hetty van Bergen is hier enthousiast over. ''Door verhaallijnen die zich zowel in het heden als verleden afspelen krijgen we steeds meer puzzelstukjes toegereikt. Uiteindelijk leidt dit tot een ontknoping die erg lang onvoorspelbaar blijft'', vertrouwt ze ons toe. Dorise van Driel kon het ook waarderen: ''Het verleden speelt een grote rol, waardoor er heel veel interessante dingen aan bod komen. Dit maakte dat ik verder wilde lezen.''

Aanrader?
Gwendylon Rieken zou het boek aanraden aan haar vriendinnen. ''In het begin moest ik er een beetje inkomen. Zeker omdat er veel verschillende personen en twee tijdlijnen zijn. Maar toen ik erin zat, wilde ik perse weten hoe het af zou lopen. Uiteindelijk liep het nog anders dan ik dacht ook!'' Annabel de Wit daarentegen zou het niet aanbevelen. Omdat ''het zo langdradig is.''

Eindoordeel
Het merendeel van de VIP-readers heeft het boek met veel plezier en spanning gelezen. Een pré is wel dat je houdt van een gedetailleerde schrijfstijl en fan bent van boeken waar een stukje geschiedenis in verwerkt is. Zoals Judith zo mooi omschrijft: ''De verloren dochter is een levensecht, meeslepend, heel indrukwekkend en mooi verhaal. Een echte aanrader voor wie van spannende romans met geschiedenis houdt.''

De verloren dochter wordt door de VIP-readers gemiddeld dan ook met een overtuigende 3 hartjes beloond.