Het is mooi geweest RECENSIE

En toen zat ik te huilen op de bank! Wat is Het is mooi geweest van Emmanuèle Bernheim een dierbare en heftige Roman, die je recht in het hart raakt!

Over het verhaal kan ik kort zijn. Emmanuèle Bernheims 88-jarige vader is door een herseninfarct deels verlamd geraakt. Naar zijn idee zit zijn leven erop; hij wil er een eind aan breien. En hij vraagt Emmanuèle daarbij te helpen. Er zit weinig anders op dan hem te gehoorzamen. Maar of ze erin zullen slagen?

Het is een meeslepend verhaal rondom het ingrijpende verzoek van Emmanuèles vader. De stijl is mooi. Zinnen zijn kort, bijna staccato. Dit zie je al direct aan het begin van het boek: alle korte zinnen beginnen met ‘ik’, waardoor je door een gevoel van stress en urgentie omringd wordt. Hulde hierbij ook aan de vertaalster. De sfeer wordt perfect beeldend omschreven. Bijvoorbeeld hoe lastig het is om de eerste sigaret uit een pakje te peuteren; je vingers voelen ‘t. Een ander mooi voorbeeld is wanneer Emmanuèle met haar partner in een restaurant zit en ze twee Thaise biertjes bestellen. Zo weet je dus dat ze bij de Thai zijn.

Soms weet je het vanaf de eerste zin: dit is het, dit wordt een mooi boek. Soms ‘voel’ je het zelfs al als je de omslag ziet, het lettertype en de regelafstand. Zo ook met Het is mooi geweest van Emmanuèle Bernheim. Door het verhaal en de stijl word je niet teleurgesteld – integendeel!

Lijkt dit jou ook zo'n mooi boek?

Tags: dood, Emmanuèle Bernheim, emotioneel, familie, herseninfarct, Het is mooi geweest, liefde, roman, vader, verlamd

Het is mooi geweest

Bestel nu

Auteur:
Emmanuèle Bernheim
Verschenen:
23 augustus 2013
Uitgave:
ISBN 9789047204060
Uitgever Artemis & Co
Oorspronkelijke titel:
Tout c'est bien passé
Uitgever:
Artemis & Co
Genre:
Roman

Onze waardering:
Members waardering:

(1 stem)
Omschrijving:

André Bernheim is 88 wanneer hij door een herseninfarct gedeeltelijk verlamd raakt. Hij is een bekende, excentrieke Franse kunstverzamelaar en bon vivant. Verslagen door zijn verlamming vraagt hij zijn dochter Emmanuèle hem te helpen een einde aan zijn leven te maken. Aanvankelijk is ze geschokt, maar al snel accepteert ze zijn wens en samen met haar zus organiseert ze zijn einde met behulp van een Zwitserse organisatie; in Frankrijk is euthanasie verboden. De datum is vastgesteld: op 11 juni zal André in Bern overlijden na het innemen van een dodelijke vloeistof. Een paar dagen voor zijn dood neemt hij afscheid van zijn vrienden en familie, van wie een aantal echter faliekant tegen zijn besluit is. Op advies van een advocaat besluiten Emmanuèle en haar zus hun vader niet te begeleiden, maar hem per ambulance naar Zwitserland te laten vervoeren. Maar dan, een dag voor zijn geplande dood, staat de politie voor de deur, getipt door een bekende, waardoor het hele plan op losse schroeven komt te staan.