Het resultaat: week 4 (of 54) - Een frisse start? (+WIN)

En toen stonden we aan de start van het nieuwe jaar. Sterker nog, de eerste maand van 2014 is alweer bijna voorbij. Een goed begin? Nou, niet helemaal. De leeftijd van 30 jaar lijkt daadwerkelijk gepaard te gaan met de nodige mankementen. En we hebben het nu niet over de zeven! grijze haren die zich verbergen onder mijn roodgeverfde lokken, nee, over een knieblessure. Fijn…

Een goed begin, is het halve werk
Zoals ik in mijn vorige blog vertelde, heb ik in december de gevreesde leeftijd van 30 bereikt. Mooi dat ik het mag meemaken natuurlijk (sorry voor het sentimentele element, maar ik heb net de film Meisje met negen pruiken gekeken voor een recensie, dus ben even met mijn neus op de feiten gedrukt), maar toch voelde ik me fijner op mijn 21e. Dat de aftakeling al begonnen is, blijkt wel uit het volgende:
Aangezien mijn vriendjes en vriendinnetjes mijn surpriseparty voor mijn verjaardag twee weken voor de grote datum gepland hadden, had ik op de dag zelf ‘vrij’. We zaten met een grote groep vrienden een paar dagen in een huisje in Zeeuws-Vlaanderen en wat ga je dan doen op je echte verjaardag? Natuurlijk, een rondje hardlopen door de duinen. Om heel eerlijk te zijn, was het heerlijk: de zeelucht, het uitzicht, het zonnetje dat af en toe tussen de bewolking door prikte… Alleen het cadeau wat ik erna kreeg beviel me wat minder. Vanaf de dag dat ik officieel als dertigjarige door het leven ging, kon ik namelijk geen trap meer af zonder pijn in mijn knie te hebben. Ook de hardlooppogingen die ik na deze datum ondernam moest ik na drie kilometer staken, omdat die verdomde knie weer opspeelde. Na een paar weken doorsukkelen en mezelf ervan overtuigd te hebben dat het menens was en geen halfslachtig excuus van mijn luie knie om maar niet te hoeven hardlopen, ben ik toch maar naar de dokter gegaan. En wat blijkt? Een iliotibiaal frictiesyndroom a.k.a. een lopersknie. Zo positief als deze benaming klinkt, is het dat helaas niet. Het is een peesblessure en het kan een tijdje duren voordat je er helemaal vanaf bent. Het positieve is dat ik volgens mijn dokter echter niet helemaal hoef te stoppen met hardlopen - ik was al bang dat ik mijn hele opgebouwde hardloopschema zo de prullenbak in kon werpen - maar hoe of wat precies zal ik morgen bij de fysio wel horen.

Wat is er nu leuk aan bootcamp?
Mijn zus doet sinds vorig jaar aan bootcamp en is daar laaiend enthousiast over. Hier begrijp ik echt helemaal niets van, want in mijn verbeelding zie ik alleen maar mensen met gewichten op hun rug kreunend door het mulle zand heen sjokken, met een drill instructor die ze de meest lelijke dingen naar het hoofd slingert. En waarom zou je dit voor de lol doen? Afijn, in de praktijk blijkt het toch iets anders te werken. Aangezien ik steeds meer mensen enthousiast hoorde praten over het fenomeen bootcamp (mijn zus uiteraard het hardst), werd ik toch wel een tikkeltje nieuwsgierig. En dus stond ik vorige week zaterdag om 10.15 uur in mijn sportkleding buiten voor een proefles. En eerlijk is eerlijk, het was best een leuke ervaring - wel een ervaring waar ik de gehele week nog van heb na kunnen ‘genieten’, als je begrijpt wat ik bedoel. Niets gewichten, niets drill intstructor. Wat ik aantrof was een leuke groep sportievelingen, heuvels, trappen en een motivator. Spieroefeningen werden afgewisseld met conditietraining. De conditiestukken hield ik prima vol, maar het spiergedeelte, man-o-man, daar is toch echt nog wel wat werk aan de winkel voor me. Mijn triceps werd wakker geschud uit zijn winterslaap en dat hij het hier niet mee eens was liet hij duidelijk merken. En mijn buikspieren snapten er helemaal niets van; op een traptree, met de benen in de lucht je evenwicht bewaren en dan ook nog buikspieroefeningen doen? Ik denk dat ik eerder mijn lachspieren bij deze oefening heb getraind, want ik bakte er niets van. Mijn conclusie na afloop: bootcamp is echt wel leuk. Als het straks wat beter gaat met mijn knie (nu liep ik na afloop als een 80-jarige oma), ga ik zeker nog een keertje. Het smaakte naar meer!

Follow me on Istagram: @yeahlondon

Een frisse start? 
In mijn vorige blog riep ik dapper dat 2014 voor mij een frisse start zou betekenen. Ook pende ik een aantal goede voornemens voor komend jaar neer. In de praktijk blijkt dat de frisse start in januari nog even uitblijft; niet alleen qua winterse temperaturen, maar ook voor wat betreft het afvallen en een goede vibe met sporten. Natuurlijk gooide de knieblessure een beetje roet in het eten, maar dat is geen excuus voor het niet kunnen afvallen. De +2 kilo van de feestdagen zitten er helaas nog steeds aan, maar zijn gelukkig niet verder opgelopen. Ik was begonnen aan de 30 days abs challenge, maar heb deze na anderhalve week gestaakt, omdat ik het echt niet vol kon houden. Ik merk dat ik aan het begin van dit nieuwe jaar te veel dingen tegelijk en te goed wil doen. De druk loopt hierdoor te hoog op, waardoor het uiteindelijk allemaal niet lijkt te lukken. Daarom wil ik het nu stapje voor stapje gaan aanpakken; rustig beginnen met het opbouwen van mijn buikspieren en wat meer fietsen. Ik heb een supermooie fiets voor mijn verjaardag gekregen en heb met mijn hubby de afspraak gemaakt om alles binnen Spijkenisse op de fiets doen - inclusief boodschappen doen. Dat we daar allebei nog even aan moesten wennen blijkt wel uit het feit dat manlief maar liefst twaalf flessen frisdrank en water op de afrekenband zette. Toen ik hem vroeg hoe hij dat in godsnaam dacht mee te nemen op de fiets, rende hij snel hij snel met tweederde van de flessen terug naar het schap.
Alle boodschappen voor de eerste week BodieBoost uit het nieuwe kookboek zijn inmiddels gehaald (op de fiets), de afvalchallenge op het werk met collega’s gaat weer beginnen en hopelijk kan ik binnenkort het hardlopen weer oppakken en volle bak meetrainen met de softbaltrainingen. De frisse start is dan wel verlaat, hij komt er wel. Zeker weten!

Voordat het te veel op een klaagzang gaat lijken: januari was voor mij absoluut geen slechte maand. Blue Monday, wat is dat? De maand zat vol met leuke dingen; van gezellige stapavondjes met vriendinnen, het oefenen met de band voor ons tweede optreden tot aan de Vrienden van Amstel Live… Ook ben ik nog steeds 6 kilo lichter dan in januari 2013 en heb ik in het afgelopen jaar op hardloopgebied meer bereikt dat ik ooit had durven dromen. Laat dit een goed begin zijn van een geweldig jaar!

Met deze woorden wil ik mijn laatste blog graag beëindigen. Ik heb jullie een jaar lang een kijkje gegeven in mijn afvalchallenge met BodieBoost en de daarmee gepaard gaande ups en downs. Maar na een jaar denk ik dat jullie wel genoeg hebben gelezen over Melissa en haar doelen. Ik hoop dat jullie mijn blogs leuk vonden om te lezen en dat sommigen van jullie er ook echt iets aan gehad hebben. Ikzelf durf nu echt te geloven in het gezegde: 'Waar een wil is, is een weg', waar BodieBoost een groot aandeel in heeft gehad. Ik hoop dat jullie dat ook doen.
-x- Melissa

---

Winnen!!!
Wil je graag afvallen, maar kun je wel een steuntje in de rug gebruiken? En zoek je een methode die goed vol te houden is? Dan is BodieBoost echt wat voor jou! Een methode waarbij snoepen moet, dat klinkt toch als muziek in je oortjes? En de actieve BodieBoost-community sleept je erdoorheen, ook op de momenten dat het even niet meezit. Nieuwsgierig geworden? Goed nieuws! Chicklit.nl mag 2 BodieBoost-pakketten weggeven, bestaande uit het nieuwe BodieBoost kookboek en het BodieBoost dagboek.

Kans maken? Log in en vertel in onderstaand afgeschermd invulveld waarom jij die nieuwe BodieBoost-boeken MOET winnen. Laat daarnaast ook je naam en adresgegevens achter. Meedoen kan tot 28 februari 2014!