Recensie: Barista! Zoete inval RECENSIE

Iedereen die van lezen en van koffie houdt, zal zich zeker vermaken met de Barista!-trilogie van Elsbeth Witt! En zo heb ook ik dus weer genoten van het tweede deel: Zoete inval. We kenden het trilogie-aspect - met de afwisselende perspectieven van drie hoofdpersonages - al van Astrid Harrewijn; wat mij betreft een uitstekende manier om je als lezer verbonden te houden aan een stel geliefde karakters, zonder dat de opvolgende delen in herhaling vallen of saai worden. 

Elsbeth had met Koffie verkeerd al een schare lezers voor zich weten te winnen, maar ze wist ons ook met een spannende cliffhanger ontzettend nieuwsgierig te houden naar het vervolgdeel. 
Hoe zou het aflopen met die ongemakkelijke situatie tussen Iris, Luigi en Laura? In Zoete inval kom je daar achter en deze keer zul je bovendien meer over Iris te weten komen. 

Iris is afgestudeerd, maar wordt helaas steeds uitgeloot voor haar vervolgopleiding. Als tussenoplossing werkt ze daarom tijdelijk bij Barista!, wat de goedkeuring van haar vriend niet bepaald kan wegdragen. Dat die relatie niet zo lekker loopt sinds ze samen zijn gaan wonen in een nieuwbouwwoning, blijkt wel uit het feit dat ze van twee walletjes eet en dat haar vriend nauwelijks tijd in haar investeert. Ineens weet Iris niet meer wat ze met haar toekomst wil: zoals het hoort een baan als psycholoog zoeken en het huisje-boompje-beestje facade met David voortzetten of toch toegeven aan haar passie voor taarten bakken en haar gevoelens voor Luigi een kans geven? 

Elsbeth vertaalt al jaren Engelstalige romans naar het Nederlands, en dat heeft haar geen windeieren gelegd. Met haar twee boeken toont ze aan zélf ook heel goed in staat te zijn leuke verhalen te bedenken en die schrijftechnisch ook goed in elkaar te draaien. Als kritische lezer vind ik dat de personages misschien wel wat meer uitgediept mogen worden en dat sommige interacties een beetje aan de oppervlakte blijven. Laura komt mijn idee soms wat kort door de bocht over en van Sophie weten we bijna niets. Maar dat laatste is - gezien de onverwachte cliffhanger - misschien juist wel de bedoeling geweest. 

Hoe dan ook werd ik wél in het verhaal gezogen en is Zoete inval het perfecte soort boek dat je leest als je je even lekker wilt ontspannen. In bad, in bed of - met dat heerlijke voorjaarszonnetje in de lucht - lekker in de tuin. Mét een kopje koffie natuurlijk! Of twee. Of drie.. 

Wat vind jij van de Barista!-reeks?