Recensie: Barista! Troost RECENSIE

Het is over en uit. Met het slotdeel in de Barista! trilogie, Troost, nemen we afscheid van de koffiemeisjes Laura, Iris en Sophie en hun succesvolle koffiehuis. Maar natuurlijk niet voordat we beter kennis hebben gemaakt met de laatste uit het trio: Sophie. Het onverwachte einde van deel 2 zorgde voor een spannende cliffhanger. Sophie blijkt namelijk een dochtertje te hebben, waar zij niets over had durven zeggen. In Troost komen we er achter waarom dat was en hoe Sophie al die ballen als alleenstaande moeder in de lucht houdt.

Het boek verloopt een beetje zoals we gewend zijn van de eerste twee delen, hoewel ik vind dat dit deel iets teveel voortkabbelt. Er zit niet zo'n grote spanningsboog in, waardoor het al gauw een beetje 'simpel' wordt. En dat terwijl de verhaallijn van de ongekende vader van Yasmine toch helemaal niet zo'n luchtig onderwerp is. Tóch heb ik me niet verveeld en had ik zin om elke avond voor het slapengaan een stukje te lezen. Met de schrijfstijl van Elsbeth is namelijk helemaal niets mis. Het zorgt voor ontspanning en daar draait het bij dit soort boeken om.

Een klein minpuntje vind ik dat de personages eromheen vaak een beetje aan de oppervlakte blijven. Sophie's nicht Nadia is volgens mij hartstikke lief, maar ze komt soms over als een sluwe bitch. Van Laura en Iris heb ik eigenlijk nauwelijks iets opgemerkt, anders dan dat ze vooral erg met zichzelf bezig waren. Maar ja, het was dan ook Sophie's momentje in de schijnwerpers dit keer.

Ik heb uiteindelijk heerlijk genoten van drie boeken vol koffie, taartjes en liefdesperikelen. Ik sta inmiddels te stuiteren van de hoeveelheid cafeïne en calorieën die ik hierdoor genuttigd heb. Maar het was het allemaal waard: bedankt, Elsbeth!