Recensie: Het voedselzandloper kookboek RECENSIE

Ik had al weleens van De voedselzandloper gehoord - sterker nog, ik heb het boek zelfs (op verzoek) gekocht voor de verjaardag van een vriendin - maar me nooit echt in de methode verdiept. ‘Weer een nieuw dieet die me gaat vertellen wat ik allemaal NIET mag eten,’ dacht ik. En dat terwijl ik juist zo goed bezig was met gezond eten, zonder echt te lijnen. Maar toen ik allemaal foto’s voorbij zag komen op Instagram die me spontaan deden watertanden en die afkomstig bleken te zijn uit Het voedselzandloper kookboek - de naam zegt het al: het kookboek dat bij De voedselzandloper-methode hoort - werd ik er toch wel heel erg nieuwsgierig naar. Ik stond dan ook vooraan in de rij toen het boek binnenkwam op de redactie voor een recensie.

En wat ben ik daar blij mee! Het boek staat boordevol recepten die, naast het feit dat ze zeer smakelijk zijn, ook nog eens makkelijk zijn om te maken. Niet teveel ingrediënten per recept, geen ingrediënten waar ik vooraf het bestaan niet vanaf wist en het meeste is gewoon bij de supermarkt te halen (zeker nu de supermarkten ook steeds meer op de superfood-hype gaan inspelen). Ook heb je geen rare keukenapparatuur nodig, al moest ik wel even opzoeken wat een mandoline (buiten het muziekinstrument) precies was. Deze wil ik nog aanschaffen, want de pasta pesto met geroosterde tomaatjes waar je deze voor nodig hebt ziet er belachelijk lekker uit!

Follow me on Instagram: @melissavanwell

Nooit eerder heb ik zoveel recepten uit één kookboek geprobeerd; boekweitpannenkoeken, havermoutshake, spinaziesalade met verse vijgen, groene asperges met een gepocheerd eitje, bananabread… dit zijn slechts een aantal voorbeelden. En dan zitten er nog steeds een heleboel post-its in het boek op de pagina’s van de recepten die ik graag nog zou willen proberen. Daarnaast heb ik sommige dingen zelfs al meerdere keren gemaakt: zo ben ik opgezadeld met een havermoutverslaving, kun je me wakker maken voor de gevulde avocado en weet ik door de guilt free chocolademilkshake niet eens meer hoe een ‘echte’ chocoladeshake smaakt!

De theorie van De voedselzandloper-methode wordt in dit boek niet in detail uitgelegd. Daarvoor moet je toch echt het eerste boek aanschaffen. Alleen de grote lijnen, de basisprincipes, komen aan bod. Ook staan er weetjes her en der door het boek verspreid, waarvan een paar me reeds bekend in de oren klonken (zoals dat het overslaan van je ontbijt niet gezond is), maar waar voor mij ook een hoop vernieuwende zaken aan bod kwamen (zoals dat het eten van te veel rood vlees de kans op een hartaanval kan vergroten). De voedselzandloper gaat niet over afvallen (dat is meer een fijne bijkomstigheid), het gaat over gezondheid en de preventie van ziektes door een gezonde levensstijl en voeding. Ik hou me niet compleet aan de methode: zo nuttig ik nog steeds melkproducten, rood vlees en bijvoorbeeld pasta en rijst, maar doe ik dit wel met mate. Steeds vaker vervang ik dit door de gezondere alternatieven, ik probeer hierin een fijne balans te vinden voor mezelf.

Ik heb in mijn omgeving al een heleboel mensen aangespoord het kookboek aan te schaffen en doe het nu ook hier: ‘Wil je een gezonde(re) levensstijl? Koop Het voedselzandloper kookboek. Je krijgt er zeker weten geen spijt van!’