Recensie: En god schiep de man RECENSIE

Een zoektocht naar de mooiste man ter wereld: als dat je onderwerp is als onderzoekster, dan is dat bepaald geen straf. Jelle van Riet gaat samen met fotografe Elisabeth Broekaert deze uitdaging aan, en gaat in gesprek met een flink aantal deskundigen. Hiervoor reist het duo de halve aardbol over. Vanuit allerlei visies wordt het fenomeen schoonheid bekeken: door een trainer, mode-onderwerper, hoofdredacteur van een mannenblad, fotograaf, arts, bioloog, Hollywood-regisseur, tatoeëerder en ook heren die zelf als knap te boek staan zoals bijvoorbeeld Arie Boomsma. En dan maar hopen dat al deze heren op één lijn zitten natuurlijk, zodat we voor eens en voor altijd kunnen vaststellen aan welke eisen een heerschap moet voldoen om de allermooiste te zijn. Maar beauty is in the eye of the beholder, en kort samengevat is dat ook de conclusie van dit boek. En de media hebben er ook zeker invloed op. Zoals de schrijfster zelf schrijft: ‘Zolang moeders hun kind lelijk noemen en onzekerheid in ons DNA zit, zolang we met idealen worden overspoeld en (sociale) media vals spelen, zolang jong hoger wordt geacht dan ervaren en zolang beauty the highway to success is, zullen zesjes in de spiegel naar een negen zoeken, en zullen negens slechts een zesje zien’. 

 

En god schiep de man is een zwaar, luxe ogend gebonden boek. Het had best iets lichter kunnen zijn, want de teksten hadden hier en daar beslist ingekort kunnen worden. Aan de schrijfstijl is goed te merken dat de schrijfster hoogopgeleid is, het is intelligent geschreven. Dat neemt niet weg dat er ook veel humor in dit boek verwerkt is. Jelle van Riet beschrijft de queeste soms als een serieus onderzoek, maar steekt daar ook maar al te vaak de draak mee en dat doet ze op zeer komische wijze. De schrijfster is Belgische, evenals de fotografe, en in dit geval vond ik dat wel invloed hebben op het boek: een aanzienlijk deel van de geïnterviewde mannen zijn bekende Belgen, die ik als Nederlandse niet ken. Dat leest toch anders weg dan een gesprek met bijvoorbeeld Midas Dekkers of Arie Boomsma. Tenslotte was ik blij om te lezen dat de meeste deskundigen het over één ding wel eens waren: mooi zijn is niet alles, je moet ook nog een beetje leuk kunnen lullen aan de toog met zo’n man.