Recensie: Goedemorgen, meneer Mandela RECENSIE

In Goedemorgen, meneer Mandela vertelt Zelda la Grange hoe haar leven is veranderd door een van de grootste iconen van de 20e eeuw: Nelson Mandela. La Grange groeit op als een typisch blank Afrikaans Boere-meisie: voorstander van apartheid en bang voor verandering. Wanneer ze voor Mandela gaat werken, verandert dit echter haar beeld op Zuid-Afrika. La Grange begint als typiste, en werkt uiteindelijk jarenlang als persoonlijk assistente voor Mandela, die ze zelf Khulu (grootvader) noemt. In haar boek gunt ze de lezer een kijkje in haar 19-jarige dienstverband voor Mandela. De jaren tijdens zijn presidentschap, maar ook na zijn pensioen worden besproken. Jaren die in het teken staan van reizen, ontmoetingen met staatshoofden en beroemdheden, acties voor zijn foundation en de laatste jaren helaas ook ziekte. La Grange vertelt uitgebreid hoe Khulu haar leven betekenis heeft gegeven.

 

Zelda la Grange vertelt echt haar verhaal in dit boek. Verwacht dus geen politiek boek of een boek dat het leven van Mandela nauwkeurig uiteenzet. Centraal in het boek staat La Granges ontwikkeling. Natuurlijk kom je wel veel te weten over het leven van Nelson Mandela. Zijn wijze lessen, zijn persoonlijkheid, zijn ontmoetingen met invloedrijke personen, het komt allemaal aan bod. Sappige details hoef je echter niet te verwachten. La Grange is enorm loyaal, niet alleen tijdens haar werkzame leven voor Khulu (ze heeft 19 jaar lang nauwelijks een privéleven gehad), maar ook hierna. Ze weidt dus niet uit over alle nare gebeurtenissen na zijn overlijden, en dat siert haar vind ik. Het einde van het boek vond ik zelf wat minder. Hoe deze periode is opgeschreven, kwam erg chaotisch op me over. Het had mijn inziens beter verwoord kunnen worden. Afgezien hiervan is Goedemorgen, meneer Mandela een mooi verhaal over de transformatie van een conservatief blank Afrikaner meisje in een groot voorstander van het nieuwe Zuid-Afrika door de invloed van een van de belangrijkste iconen ooit.