Marian Keyes

‘Wat is ze klein!’. Chicklit.nl winnaressen Petra en Martine zijn oprecht verbaasd. Marian Keyes moet lachen. Ze is wel gewend aan dit soort opmerkingen: ‘Mensen denken om één of andere reden altijd dat ik heel lang ben!’. De Ierse bestsellerauteur neemt op deze vroege ochtend in de lobby van een chic Amsterdams hotel uitgebreid de tijd om op de foto te gaan en vragen te beantwoorden van Petra en Martine. Daarna spreken wij haar ook nog even. Over haar nieuwe boek, Die charmante man, tijdmachines, grassprietjes en schoenen. Een interessant gesprek… 

 

Petra en Martine hebben een Meet ‘n Greet met Marian Keyes gewonnen, omdat ze de leukste en meest originele vragen hadden ingestuurd. Marian is het daarmee eens. ‘Fantastische vragen!’, roept ze uit. Petra wil graag weten of Marian wel eens onzeker is over zichzelf als auteur. Vindt ze zichzelf geweldig of zit ze ook wel eens tandenknarsend en nagelbijtend achter de computer omdat het niet goed gaat? Marian: ‘Ik zie mezelf niet als een goede auteur, maar wel als een goede verhalenverteller. Maar ik ken mijn beperkingen. Ik lees wel eens wat van andere auteurs en dan denk ik “zo goed zal ik nooit worden”. Als ik mezelf geweldig zou vinden, zou het mijn bescheidenheid wegnemen. Ook zou ik er lui van worden. Het is goed om te beseffen hoe klein je bent. Bij ieder boek geef ik alles wat ik heb. Ik ben misschien niet perfect, maar ik doe mijn best!’

Martine heeft een bijzondere vraag. Wat als je een tijdmachine had en je twintig jaar terug in de tijd kon en Marian Keyes van twintig jaar geleden tegenkwam? Welk advies zou je haar dan meegeven? ‘Wat een heftige vraag!’, antwoordt Marian. ‘Twintig jaar geleden, toen was ik vijfentwintig. Ik woonde in Londen en ik was eenzaam, boos en ongelukkig. Ik had alleen maar slechte relaties. Met mannen, met alcohol en met mezelf. Dit leidde uiteindelijk tot een zelfmoordpoging. Het advies wat ik mezelf zou geven? Dat is zo moeilijk, ik denk dat ik dat gewoon niet kan. Ik moest het allemaal meemaken. De pijn die ik voelde had ik nodig om er weer uit te komen.’

Uitdaging
Nadat Petra en Martine hun boeken hebben laten signeren en op de foto zijn geweest, neemt Marian nog uitgebreid de tijd om met ons te kletsen. Die charmante man gaat over een heftig onderwerp: huiselijk geweld. Toch valt er heel wat te lachen. Marian legt uit dat het lastig was om over zo’n serieuze zaak te schrijven: ‘Ik ben gewoon een komische schrijver, daar heb ik geen controle over. Ik wilde dit boek schrijven vanuit een enorm respect zonder dat er platte humor in zat. Ik heb het gevoel dat ik die balans er in heb gekregen. Dit is me onder andere gelukt door het verhaal vanuit drie vrouwen te vertellen. Lola heeft de komische stem, Grace is een combinatie van komisch en serieus en Marnie… tja, Marnie is een verhaal apart. Ik heb ook voor meerdere stemmen gekozen, omdat ik wilde laten zien dat huiselijk geweld bij allerlei soorten vrouwen voorkomt. Arm, rijk, in iedere laag van de samenleving worden vrouwen mishandeld.’

Marian legt uit dat ze bewust heeft gekozen om het boek te laten beginnen met de grappige Lola. ‘Ik was bang dat mensen zouden denken: “Oh, dit wordt heftig”. Ik wilde ze laten weten dat het ook een leuk en grappig boek was. Ook in donkere tijden is er humor.’

De vrouwen in Die charmante man hebben één ding gemeen: hun relatie met Paddy de Courcy. Marian heeft overwogen om ook een gedeelte vanuit Paddy’s oogpunt te schrijven, maar uiteindelijk heeft ze dit toch niet gedaan. ‘Het lukte me tijdens mijn research niet om mannen aan het praten te krijgen. Ook ben ik voornamelijk geïnteresseerd in vrouwen. Ik begrijp mannen niet op dezelfde manier. Dit boek was al zo’n uitdaging, ik denk niet dat het me ook nog gelukt was om vanuit een man te schrijven.’

Charmant
Om onderzoek te doen naar het onderwerp, ging Marian naar opvangtehuizen voor mishandelde vrouwen. Een indrukwekkende ervaring. Marian: ‘Sommige vrouwen waren zo beschadigd en zo argwanend. Niet een van de vrouwen wilde dat ik hun naam noemde in mijn dankwoord. Deze vrouwen leven met een constante angst. En dan heb ik het over een echte, reële angst. Als hun man ze vindt, vermoordt hij ze. In Groot-Brittannië sterven iedere dag twee vrouwen aan de gevolgen van huiselijk geweld.’ Het boek heet niet voor niets Die charmante man. Het woord dat bij deze vrouwen telkens weer terugkwam was “charmant”. Deze mannen waren niet alleen charmant naar hun partners, maar ook naar de omgeving van de partner: ‘Als een vrouw dan zegt: “ik ben bang voor hem”, zegt iedereen: “waar heb je het over, hij is gek op je. Dit is de aardigste man die ik ooit heb ontmoet!”. Het is moeilijk om je voor te stellen dat je in zo’n situatie zit. Ik dacht constant: “Waarom ging je niet gewoon weg? Waarom ging je niet naar de politie?”’.

Marian heeft in haar eigen leven ook een hoop meegemaakt. Ze gelooft dat deze emotionele bagage haar een betere schrijver maakt: ‘Het heeft me doen beseffen dat het leven soms pijnlijk is. Mensen vragen me wel eens of het moeilijk was om over de depressieve Marnie te schrijven. Maar dat was juist makkelijk! Ik vind het zelf ook fijn om te lezen over de pijnlijke kanten van het leven. Dan denk je: “Godzijdank ben ik niet de enige”. Mijn leven was op bepaalde momenten vreselijk, maar kijk nu eens naar mijn beloningen! De band die ik met mijn lezers heb en de connectie die zij soms met mij voelen, dat is niet in geld uit te drukken.’

Schoenen
Marian is dol op Amsterdam. Ze vindt dit gedeelte van haar werk ontzettend leuk. Ze kiest zelf waar ze heengaat, en als het een beetje meezit, heeft ze ook nog tijd om de stad te bekijken. ‘Gisteren zei ik nog tegen mijn man: “We zouden hier kunnen wonen! Het is hier zo mooi en iedereen spreekt Engels.” We gaan vanmiddag nog naar de schoenenwinkel van Jan Jansen. Zijn schoenen zijn ware kunstwerken, fantastisch!’. Marian vertelt dat haar man op dit moment de Amsterdamse muziekwinkels aan het afstruinen is, op zoek naar mooie cd’s en platen. Op de vraag van welke muziek Marian zelf houdt, volgt een verrassend antwoord: ‘Ik haat muziek! Ik kan het niet uitstaan als er ergens muziek of een radio aanstaat. Ik hou van stilte. Ik wil de grassprietjes horen groeien.’

Marian had gedacht dat het lang zou duren voordat ze Die charmante man zou kunnen loslaten, maar niets is minder waar. ‘Ongeveer twee maanden nadat ik Die charmante man afhad, kreeg ik een geweldig idee voor een nieuw boek. Het boek heet The brightest star in the sky en het komt in oktober in Groot-Brittannië uit. Het is volkomen anders dan Die charmante man. Lichtvoetiger en met korte hoofdstukken. Het gaat over een groepje mensen die in hetzelfde huis wonen en het verhaal wordt verteld vanuit een bepaalde “aanwezigheid” in dat huis. Dat klinkt nogal zweverig… en dat is het ook. Een geest? Haha, nee het gaat niet over geesten. Ik kan er verder niets over zeggen, als ik verklap wat deze “aanwezigheid” is, verraad ik het einde. Tot nu toe heeft niemand het nog geraden!’.

Er waren meer winnaars van de Chicklit.nl wedstrijd! Marian heeft ook hun vragen beantwoord:
Sinds Watermeloen uitkwam, heb ik al je boeken verslonden. Ik heb zelf vijf jaar in Dublin gewoond en wat ik vooral erg grappig vind in je boeken zijn de typisch Ierse uitspraken. Denk je dat deze tot hun recht komen in de vele vertalingen?
Marian: ‘Daar maak ik me wel eens zorgen over, maar daar heb ik totaal geen controle over omdat ik geen andere talen spreek. Ik weet dat vertalers altijd hun uiterste best doen en daar vertrouw ik op.’

Welk boek zou je graag ooit een keer verfilmd zien?
Marian: ‘Geen! Een aantal van mijn boeken zijn verfilmd, maar ik ben daar totaal niet in geïnteresseerd. Mensen worden altijd zo opgewonden als er een boek van mij verfilmd wordt, maar ik geef er niets om. Ik bemoei me er ook nooit mee. Op een filmset is de auteur nog minder belangrijk dan degene die de vloeren veegt. Ze willen je daar niet hebben en ze willen niet weten wat jij ervan vindt. Maar als een film mensen weer terugbrengt naar mijn boek, is dat natuurlijk wel weer leuk.’

Kom je in het dagelijkse leven weleens mensen tegen waarvan je direct weet, die komt in mijn boek?
Marian: ‘Ik zou nooit een volledig bestaand persoon in mijn boek verwerken. Dat zou heel gemeen zijn! Moet je je voorstellen hoe jij je zou voelen! Ik vind mensen wel fascinerend. Ik let constant op wat ze doen en als ik iets interessant vind, onthoud ik het.’

In je boeken gebeuren hilarische dingen en vrouwen maken enorme flaters en blunders met mannen. Wat is de meest hilarische blunder die je zelf ooit met een man hebt gemaakt?
Marian: ‘Dat kan ik niet vertellen! Te beschamend. Echt, geloof me. Maar ik zet mezelf vaak behoorlijk voor gek. Ik praat heel veel en dan maak ik wel eens een foutje. En nu ik wat ouder word, begin ik ook dingen te vergeten. Ik kan soms niet op iemands naam komen. Dan wil ik iemand voorstellen aan mijn man en dan zeg ik: “Dit is… euh…”. Vreselijk als dat gebeurt!’

Die charmante man

  • Auteur:

    Marian Keyes
  • Verschenen:

    1 juni 2009
  • Uitgave:

    ISBN 9789044323795
    Uitgever The House of Books
  • Oorspronkelijke titel:

    This Charming Man
  • Ondertitel:

    Vier vrouwen en één gedeeld geheim
  • Uitgever:

    The House of Books
  • Genre:

    Feelgood/ Chicklit
  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (3 stemmen)
  • Omschrijving:

    Paddy de Courcy is de charmantste politicus van Ierland. Het nieuws dat hij gaat trouwen slaat dan ook in als een bom. Vooral bij Lola, styliste in Dublin, die dacht dat Paddy háár verloofde was. Ook bij Grace, de journaliste die hem haat. En bij haar tweelingzus Marnie, die zo graag gelukkig wil zijn zonder Paddy, als ze maar wist hoe. En ten slotte bij Alicia, Paddy’s nieuwste verloofde. De vrouwen ondervinden stuk voor stuk hoe hun liefde voor deze man hun leven dreigt te verwoesten. Zijn verraad blijft lang onopgemerkt. Tot iemand hem plotseling ontmaskert. Dan gaat die charmante Paddy en plein public met de billen bloot…

Meer info

Toegevoegd door:

MEMBER RECENSIES

  • Terug naar Peyton Place

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

  • Toespijs - Judith Cyrus

Gerelateerde artikelen

  • No Et Moi

  • Rituals: Your body. Your soul. Your rituals.

  • That’s it

  • Boekkado.nl: voor een boek naar keuze

  • Supermom’s stijlgids

Zoek in artikelen