Recensie: Test. RECENSIE

Recensie: Test.

Dat Elvis Long is vernoemd naar een heupwiegende zanger in glitterpak is nog niet zijn ergste probleem. In Test. van Mirjam Mous krijgt hij een briefje van een dakloze: zijn vader is ontvoerd. Hij hoopt dat het een grap is, maar zijn vader is nergens te bekennen. Als hij het meisje dat hij leuk vindt, Talisha, in vertrouwen wil nemen, blijkt het menens te zijn. Zijn ontvoerders zitten overal en hebben hem gewaarschuwd.

Opgejaagd door het beeld van zijn vader die in elkaar geslagen een krant van die dag omhoog houdt, gaat hij op zoek naar aanwijzingen. Vanwege het perspectief dat alleen vanuit Elvis is geschreven, krijg je net zoveel informatie mee als hij. Daardoor is het extra uitdagend om op zoek te gaan naar de oplossing. Is er een politiek conflict aan de gang? Zo moet Elvis bijvoorbeeld een huis onder de hondenpoep smeren en beledigende leuzen over een raadslid op verschillende muren kalken.

Deze opdrachten zijn hem opgedragen door de ontvoerders. Na zeven opdrachten van elk twaalf uur zullen ze zijn vader vrijlaten. Die opdrachten vormen meteen het allerspannendste element van het boek. Je hebt geen flauw idee wat de ontvoerders van hem willen, maar de tikkende tijdbom van zijn ontvoerde vader en de creepy berichten van iemand die hem overal lijkt te kunnen zien, zorgen ervoor dat je door wil lezen.

Uiteindelijk leidt alles naar een einde dat je het beste kunt omschrijven als onverwacht en enorm bizar. Die zag je echt even niet aankomen; de sfeer van het verhaal verschilt te veel van de onderwerpen in de laatste hoofdstukken om er een rond verhaal van te maken. Het lijkt erop alsof het lastig was om de vergezochte opdrachten aan elkaar te knopen en dit de uiteindelijke oplossing werd. Een einde dat voor bepaalde lezers cool zal zijn, maar voor anderen een enorme afknapper.

Weliswaar bereik je die laatste bladzijden wel weer binnen no time. Mirjam Mous maakt van Test. een achtbaan. De opdrachten worden steeds gekker en spannender en ook de schrijfstijl wordt beter. In het begin van het boek denkt Elvis nog iets teveel in “tell” in plaats van “show”-termen, bijvoorbeeld dat hij tijdens een beroving letterlijk denkt “Een beroving!”. Dat leest toch iets te oppervlakkig. Gaandeweg worden Elvis’ reacties veel echter en passend en kom je daardoor dichter bij de hoofdpersoon te staan.

Een leuke toevoeging aan het verhaal in de Engelse kustplaats zijn de titels per hoofdstuk. Als je niet zo’n enorme Elvis-kenner bent heb je het misschien niet meteen door, maar alle bijpassende titels komen uit het repertoire van de heupwiegende zanger met het lange haar en glitterjumpsuits. Het past helemaal bij het Elvis-sfeertje van het verhaal, al had dit sfeertje ook in een Nederlandse kustplaats gepast om de herkenbaarheid te verhogen, het is immers een Nederlandse schrijfster met een Nederlands boek. Maar wie weet is dit een extra push om het boek net als Boy 7 te kunnen laten vertalen.

Uiteindelijk Jailhouse Rock je jezelf door dit spannende boek heen. Mirjam Mous geeft wat de achterflap belooft: een test op leven op dood. Het is een echte pageturner met een einde dat je absoluut geweldig of absoluut niet geweldig kan vinden. Hoe dan ook blijf je All Shook Up achter door dit bloedstollende verhaal.

Recensie: Test.