Lijstjes

Toen Renske Werner in 2000 naar Vancouver vertrok voor een studentenuitwisseling aan de universiteit, wist ze nog niet dat ze deze stad jaren later haar nieuwe thuis zou noemen. Inmiddels woont ze al bijna tien jaar in de Canadese stad en het bevalt haar heel goed. Ze ging als freelance journaliste aan de slag en schreef in eerste instantie vooral over Hollywood en de sterren. Na al deze non-fictie snakte Renske naar een nieuwe uitdaging. Al een poosje speelde ze met het idee om een chicklit voor meisjes tussen elf en zestien jaar te schrijven. En ineens was ze daar: Annelore van Reijckvelt, het schijnbaar oppervlakkige rijkeluismeisje uit Wassenaar, dat stiekem veel meer in haar mars heeft. Het eerste deel over Annelore, Nieuw in New York, verschijnt binnenkort. Speciaal voor Chicklit.nl schreef Renske deze maand een column: Lijstjes.

Ik maak graag lijstjes. Op mooie velletjes papier. Het liefst met een plakrandje, want dan kan ik ze op mijn spiegel plakken. Soms schrijf ik ze met een dikke stift, soms met een gekleurde pen. Ik maak boodschappenlijstjes (à la moi dan, met items als handcrème, nagellak, een zakje drop en andere primaire levensbehoeften). Ik schrijf to-do lijstjes en ik maak graag uitgebreide tabellen met voor- en nadelen over Grote Vraagstukken in het Leven (bijvoorbeeld of ik wel of niet mijn hakken aan zal doen naar school, of het dilemma over wel of niet een liefdesverklaring in Charlies tas te stoppen). Al deze lijstjes plak ik vervolgens op mijn spiegel, of ik stop ze in mijn agenda of gewoon los in mijn tas. Zo houd ik mijn leven een beetje op orde.
Nu ben ik bezig met een van mijn belangrijkste lijstjes ooit. Met rechte lijnen teken ik twee kolommen op een lichtblauw, extra groot Post-it-papiertje. Boven de linkerkolom schrijf ik WASSENAAR, boven de rechterkolom NEW YORK. Vervolgens deel ik de kolommen in tweeën en schrijf met kleinere letters voordelen en nadelen onder beide steden. Ik pak een rode stift en teken hartjes rondom WASSENAAR. Met een zwarte stift doe ik een poging tot twee doodshoofdjes aan weerszijden van NEW YORK, maar dat mislukt een beetje. Niet dat ik New York haat of zo, maar ik heb net van daddy (zo noem ik mijn vader: hij is namelijk half Amerikaans) te horen gekregen dat ik voor een jaar naar Amerika moet. Mijn horizon verbreden of zo. Voor een jaar! Ik heb een hele monoloog aan moeten horen over mijn ''frivole'' leventje (wat een stom woord!) en mijn algehele oppervlakkige gedrag. Puh! Wat weet daddy nou helemaal van mij? Het is heus niet zo dat hij zo''n betrokken ouder is. De timing is ook nog eens de worst ever, want ik ben net uitgeroepen tot It-girl op Wossip (populair schoolblog) en ik heb bijna verkering met Charlie. Je begrijpt dus wel: ik wil ab-so-luut niet naar New York, al helemaal niet nu en zeker niet in mijn eentje...
Ik pak een paarse gelpen en schrijf met koeienletters IT-GIRL!! in het vakje voordelen onder WASSENAAR. Ik heb keihard gewerkt voor deze titel en ik ben hartstikke trots dat ik uiteindelijk de meeste stemmen heb gekregen. Deze prestatie mag daddy niet zomaar van me afnemen. Ik bijt op de dop van mijn pen en schrijf dan shoppen in het vakje voordelen van NEW YORK. Een van mijn grootste hobby’s is shoppen, en New York is een modemekka. Ik wed dat ik er een jaar lang achter elkaar kan shoppen zonder dat het saai wordt. Er zitten in New York allerlei upcoming designers en ze lopen er hartstikke voor op alle trends. Het past op zich wel bij een It-girl om er onwijs trendy uit te zien in outfits die je in Nederland bij H&M of de Bijenkorf helemaal niet kunt kopen. En dan zijn er de beroemde warenhuizen op Fifth Avenue! Of de beruchte designer sales waar je alleen op uitnodiging naartoe mag en waar nette dames als gekken naar kleren graaien en elkaar vervolgens te lijf gaan als ze toevallig tegelijk hetzelfde item ontdekken. Ook dat wil ik wel eens meemaken. Ik maak een gek tekeningetje van een kast die uitpuilt van kleren en schoenen en kijk dan met trots naar mijn eigen kast, die volhangt met zorgvuldig door mij uitgezochte items.
Ik richt me weer op mijn lijstje en schrijf Lil, Charlie en Eliza in het vakje voordelen onder WASSENAAR. Dit zijn de namen van mijn beste vriendin, mijn bijna-verkering en mijn zusje. Die bijna-verkering met Charlie is een beetje een lang verhaal, maar we hebben al wel een keer gezoend en volgens mij is vaste verkering slechts een kwestie van tijd. In de NEW YORK-kolom zet ik een groot vraagteken achter het woordje vrienden. Er gaat een rilling door me heen. Zonder vrienden een jaar naar New York... Hartstikke eng, toch? Hoe maak je in godsnaam vrienden op een nieuwe school? Niet gemakkelijk, dat weet ik zeker.
Ik teken wat miniwolkenkrabbers en probeer iets te verzinnen bij het nadelen-vakje onder WASSENAAR. Ik schrijf school in de kolom, maar dat telt eigenlijk niet, want in New York moet ik ook gewoon naar school. Ik duw mijn handen onder mijn kin en staar naar mijn spiegelbeeld. Ik word afgeleid door mijn nagellak. Die moet er nodig af, vooral op mijn duimen is het helemaal afgebladderd. Ik loop naar de badkamer en ga op zoek naar nagellakremover. Als ik terug op mijn kamer ben, ligt er boven op mijn lichtblauwe Post-it een witte envelop. Ik steek mijn hoofd om de deur en zie daddy nog net in zijn studeerkamer verdwijnen. Ik ga weer aan mijn kaptafel zitten en bekijk de inhoud van de envelop. Ik hap naar adem als ik zie dat het een vliegticket is, met mijn naam erop. Bestemming New York. Kwaad pak ik mijn lijstje van tafel en scheur het in duizend stukjes. Dat hele lijstje was een waste of time, want obviously heb ik geen keuze. No matter what, ik ga naar New York. En volgens het vliegticket al over twee weken.

Renske Werner

Nieuw in New York

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (2 stemmen)
  • Omschrijving:

    De Wassenaarse fashionista Annelore heeft het helemaal voor elkaar:
    1. Massa's vriendinnen (van wie ze de helft nieteens bij naam kent)
    2. Ongelimiteerd gebruik van haar daddy's creditcard (shoppen is toch een levensbehoefte)
    3.Verkering met Charlie, de populairste jongen van school (nou ja, bijna verkering dan)
    4. Verkozen tot It-girl(vanzelfsprekend).
    Maar dan stuurt haar vader haar naar Amerika om haar 'horizon te verbreden'. Haar wereldje stort in. Ze doet op haar It-girl-blog net alsof ze in New York een heel hip leventje leidt vol feestjes en shoppingtripjes, maar ondertussen voelt ze zich stiekem best eenzaam. En als ze heel eerlijk is, vindt ze die dure toneelschool ook maar niks, met al dat gezwets over Shakespeare. Alsof dat nog niet genoeg stress geeft, is het ook best moeilijk als je vriendje zo ver weg woont. Want wat doet dat meisje eigenlijk bij Charlie als Annelore hem 's avonds laat belt?

Meer info
  • Extra Informatie:

    - Leeftijd: 13+

Toegevoegd door:

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • Diva’s in Las Vegas

  • Cathy’s sleutel

  • Liefde, liefde, nog eens liefde

  • Verboden voor ons

  • Het tassenkapstokje van ONI: a girl’s best friend

Zoek in artikelen