Interview met M.J. Arlidge!

Vorige week was auteur M.J. Arlidge in Nederland, hij maakte een kleine Europa-tour voor zijn nieuwe boek Little Boy Blue. Arlidge heeft een complete crime serie over Detective Inspector Helen Grace, die seriemoorden onderzoekt! De boeken zijn super spannend, Charlotte mocht daarom een aantal vragen stellen aan M.J. Arlidge. 

Scroll naar beneden voor het originele interview (Engels) 
Scroll down for the original interview (English)

Interview met M.J. Arlidge

Wie is M.J. Arlidge?

Dat is best een moeilijke vraag! Ik kom uit Londen. Ik heb twee kinderen, een jongen en een meisje. Ik ben gestopt met producen zodat ik fulltime kon gaan schrijven. Ik houd heel erg van thrillers en seriemoordenaar boeken, dit is ook de reden waarom ik zelf dit genre schrijf. Ik houd ook heel erg van hetzelfde soort films!

Waarom begon je met schrijven?

Ik vind schrijven gewoon erg leuk. Het idee dat iemand je betaald om iets te verzinnen trekt mij gewoon aan! Gewoon betaald worden om iets grappigs te schrijven.. Ik kan me niet voorstellen om terug te gaan naar het werk dat ik deed!

Heb je tips voor mensen die schrijver willen worden?

Ik denk dat het belangrijkste is om het gewoon te doen. Als ik begin met schrijven, en ik een paar uur later klaar ben en lees wat ik heb geschreven, verbaas ik mezelf ook een beetje omdat ik niet alles plan. Voordat je begint met schrijven moet je wel zeker weten dat je een goed verhaal hebt, en dat is iets wat je wel van tevoren moet plannen. Ik heb in ieder geval altijd een goed begin en een goed einde. Je kan het verschil duidelijk zien in vergelijking met als de schrijver die twee dingen niet weet. Als je het einde weet, maak je het hele verhaal veel beter.

Je hebt ook bij de televisie gewerkt, hoe vond je dat?

Het is erg leuk en verrassend. Het is ook een erg betoverend wereldje, en ik heb er erg van genoten. Maar het is heel anders als je het vergelijkt met schrijven. De boekenwereld is erg leuk, en bij tv heb je veel psycho’s en mensen die zichzelf te geweldig vinden. In de boekenwereld ontmoet je veel gepassioneerde mensen. Met het schrijven van boeken ben je zelf ook compleet in creatieve controle. Op tv moet je juist met allemaal mensen samenwerken, en dat is prima tenzij je samen moet werken met een stel idioten! (lacht)

Wat vindt je leuker, boeken schrijven of voor televisie werken?

Ik vind het allebei erg leuk, maar boeken schrijven is vermakelijker. Je kan namelijk doen wat je wilt, omdat er geen grenzen zijn. En ik houd van de personages die ik heb gemaakt, ze zijn nu net als vrienden!

Wat is je favoriete film en boek?

Ik houd van de film Silence of the Lambs. Het is een perfecte crime film. Mijn favoriete boek is geschreven door Patricia Hysmith, het heet The Cry of the Owl. Het gaat over een vrouw die verliefd wordt op haar eigen stalker. Het is allemaal erg duister en ik houd van dat soort verhalen. Puur omdat het zo ongewoon en uniek is. Hysmith was één van de grote Amerikaanse seriemoordenaar schrijfsters, ze schreef gestoorde verhalen, en dat is precies wat ik leuk vind. Ze was een heel raar persoon, en ze haatte de mensheid eigenlijk een beetje. Ze hield wel heel erg van slakken, dus nam ze een tas vol met slakken overal mee naartoe!

Waarom koos je om zelf crime boeken te schrijven?

Ten eerste, vind ik het leuk om thrillers te lezen, ik vind het erg vermakelijk. Ten tweede, is crime altijd populair. We zijn altijd geïnteresseerd in waarom mensen iets doen. Zoals waarom vermoorden ze deze personen? Waarom zou iemand een hoofd in een koelkast houden? Het houdt je in de greep.

Hoe heb je Detective Inspector Helen Grace verzonnen?

Ik denk vooral door de hoofdpersoon uit de film The Girl with the Dragon Tattoo. Ik vind dat je de heldin uit je verhaal niet saai moet maken, anders vinden mensen de slechteriken interessanter. Ik wou graag dat het een vrouw was, en dat ze niet slecht was met verslavingen zoals alcoholisme. Het moest geen cliché worden, dus maakte ik het anders. Ik was wel bang dat mensen dachten dat haar persoonlijkheid te koud zou zijn, maar ze mochten haar eigenlijk wel. Dus ik denk dat ik dat goed heb gedaan!

Hoe verzin je de crimes en plottwists?

Alle boeken worden op verschillende manieren gemaakt. Eeny Meeny is geïnspireerd door Big Brother, een heel reality tv ding. Pop Goes the Weasel is gebaseerd op crimes met prostituees. Normaal gesproken zijn de prostituees degene in verhalen die vermoord worden. Dus het leek mij leuk om ze geen slachtoffer te maken, maar zij degene zijn die de gasten die voor seks betalen neerhalen. The Doll’s House is geïnspireerd op dingen die gebeuren in het dagelijks leven. Zoals wanneer je kinderen in slaap vallen op de bank, en je ze ’s nachts in hun bed legt. Ik dacht aan hoe raar het zou moeten zijn, als je ergens in slaap valt, en op een compleet andere plek wakker wordt. Hoe apart zou dat zijn voor een volwassen vrouw?

Wat is het favoriete boek dat jij geschreven hebt?

Eeny Meeny, want dat is het eerste boek dat gepubliceerd werd, en het heeft een heel persoonlijk verhaal over Helen. De laatste die nu in Engeland uitgekomen is heet Little Boy Blue, dat boek heeft ook een persoonlijk verhaal over Helen. Er komt een grote twist aan het eind, het zal iedereen verbazen!

Zou je de boeken over Helen Grace in een film of zelfs een serie willen maken?

Het wordt op dit moment besproken met BBC. Eeny Meeny zal uit 4 afleveringen bestaan, dus 4 uur vol met drama! Ik schrijf het niet, maar ik mag wel meedenken. Ik wou het niet opnieuw schrijven, en ik ben ook druk genoeg met 2 boeken per jaar. Ik zou geen eens tijd hebben om het zelf te doen! Er komt een vrouwelijke screenwriter, en ze is erg goed! Ik heb een stapje terug gedaan, omdat het laatste wat zo iemand wil een vervelende auteur is die de hele tijd over je schouder meekijkt! Ik kan het weten, ik heb het al eerder gedaan, en geloof me, dat willen ze niet.

Werk je aan iets nieuws?

Ik ben net klaar met het 6e boek dat uitkomt na Little Boy Blue. Het heet Hide and Seek, en het wordt een leuke! Het gaat over een seriemoordenaar in een gevangenis, dus de mensen in de gevangenis kunnen er natuurlijk niet uit. Ik ben nu aan het nadenken over het 7e boek met Helen. Ik wil nog erg lang met haar doorschrijven!

Zou je overwegen om een ander genre te schrijven?

Ik zou het wel leuk vinden, misschien een young adult of horror, of zelfs een historisch boek. Maar ik wil altijd een sterk, aggresief verhaal. Ik heb een aantal ideeën.. Maar ik heb nu de tijd niet, dus misschien over een tijdje.

Het viel mij op dat de eerste twee boeken in mei en september 2014 uitkwamen. Dat is best snel! Heb je alle boeken in één keer geschreven? Hoe was je zo snel klaar?

Toen ik mijn eerste afspraak had met de boekhandel, Penguin in Londen, had ik eigenlijk een pitch voor ze klaar staan. Ik zei: “Dit zijn de eerste 7 boeken.” En zij dachten, oh oke, normaal gesproken pitchen mensen één boek. Maar ik plan mijn boeken redelijk, ik weet voor het grootste gedeelte wat er gaat gebeuren, en dan schrijf ik ze heel snel. Meestal in 2 maanden. Ik ben erachter gekomen dat dat gewoon het beste werkt voor mij, omdat ik dan heel gefocust ben en intens werk!

Wil je iets aan je Nederlandse fans vertellen?

Deze ochtend hebben we getekend voor nog 2 boeken hier in Nederland, en er komt nog veel meer Helen Grace jullie kant op. Zet je schrap!

English version: Interview with M.J. Arlidge

Who is M.J. Arlidge?

That’s a pretty hard question! Well, I’m from London. I have two kids, a boy and a girl. I stopped producing, so I could start writing fulltime. I just really love thrillers and serial killer books, so that’s also the reason why that is the genre that I write. I also love those kind of movies!

Why did you start writing?

I just think writing is quite fun. The idea that someone would pay you to make something up just really gets to me! Just getting payed to write something funny. I can’t imagine to go back to what I did!

Do you have any tips for writers to be?

I think the important thing is to just do it. When I begin writing, and when I’m done later that day and I start reading what I wrote, I also kind of amaze myself, because I don’t plan everything. Before you begin you have got to make sure you have a good story, so that is something you do need to plan for yourself. I know I always have a good ending and a good beginning, and you can tell the difference when an author doesn’t know that. Knowing the ending will make the story much better.

You also worked and wrote for television, how did you like that?

It’s fun and very exciting. It’s very glamorous, and I really enjoyed it. But it’s very different from writing. Publishing is a really nice world, but in the tv world you have a lot of psychopaths and people who like themselves too much. In the publishing world you meet a lot of really passionate people. Also with writing novels you have a complete creative control. On tv you have to collaborate with all kinds of people, and that’s fine unless you’re collaborating with idiots! (laughing) 

What do you enjoy more, writing books or working on television?

I like them both, but books are more enjoyable, because you can do anything that you want, there are no limits. And I love the characters that I made, they’re all kind of friends now!

What is your favorite movie and book?

I love the movie Silence of the Lambs. It’s a perfect crime movie. My favorite book was written by Patricia Hysmith, it’s called The Cry of the Owl. It’s all about a woman who falls in love with her own stalker. It’s all very dark, and I love those kind of stories. Just because it is all very unusual and unique. Hysmith is one of the great American serial killer writers, she wrote quite twisted stories and that’s exactly the stuff I like. She was a completely weird person and she sort of hated humanity. She did really love snails, so she took a bag with snails everywhere!

Why did you choose to write crime novels?

First of all, I like to read thrillers, I find it very exciting. Second of all, crime is always popular. We are always interested in why people do stuff. Like why do they kill that person? Why would someone keep a head in a fridge? It keeps you going.

How did you come up with Detective Inspector Helen Grace?

I think mainly because of the head character from The Girl with the Dragon Tattoo. I think you shouldn’t make your heroine boring, because otherwise people will like the bad guys better. I wanted it to be a woman, and not to be a bad person with alcoholism or something. I didn’t want a cliché, so I made it very different. I was kind of scared that people would think her personality too cold, but people actually really like her. So I think I did pretty well!

And how do you come up with the crimes and plottwists?

All the books come by in different ways. Eeny Meeny was inspired by Big Brother, a whole reality tv thing. Pop Goes the Weasel was based on crimes with prostitutes. Because usually the prostitutes in stories are the ones who get killed, or are seen as victims. So I thought it would be fun when they’re not a victim at all, and they’re taking down the guys who pay for sex. The Doll’s House was inspired on just things happening on a daily basis. Like when your kid falls asleep on the couch, you get them into their beds at night. And I just thought about how strange it is to go asleep at one place, and wake up at another. So what would that be like for a grown woman?

What is the favorite book that you wrote?

Eeny Meeny, because it was the first book that got published, and it has a very personal story about Helen. And the latest one in UK is called Little Boy Blue, it also has personal Helen and there’s a big twist at the end. It’s going to be like a bomb drop on everyone.

Would you like to make your books about DI Helen Grace into a movie or maybe even a show?

It is being adapted at the moment, for BBC. Eeny Meeny would become 4 episodes, so 4 hours of drama. I’m not writing it, but I am involved. I didn’t want to write it again, and I’m also busy with writing two books a year, so it’s moving forward pretty fast. I wouldn’t have the time to do it myself. There is going to be a female screenwriter, she’s really good! I stepped back a little bit, because the last thing someone like that wants, is an author looking over your shoulder all the time! (Charlotte: You out of all people should know that!) Yes, exactly! I’ve done it before, and believe me, they don’t want that.

Are you working on something new?

I just finished the 6th one that comes out after Little Boy Blue. It’s called Hide and Seek and that’s a pretty fun one, because it is about a serial killer in a prison. So the people inside the prison obviously can’t get out. I’m now thinking about the 7th one with Helen again. I want to keep going for a long time with Helen.

Would you consider writing another genre?

I would like to, maybe a young adult or horror, or maybe even historical. But I always want to have a quite strong, aggressive story. I got a few ideas... But I don’t have a lot of time right now, so I guess I will see at the time.

I noticed that the books came out May and September 2014. That’s pretty fast! Did you write them all at once? How did you get done so quickly?

When I first sat down with the publishers, Penguin in London, I pitched them. I said: these are the first 7 novels. And they were like, wow ok usually people pitch one book. I plan my books, I know what’s going to happen, and then I write them really fast. 2 months of writing mostly. I found out that this is what actually works best for me, because then it’s really intense and focused.

Do you have a message for your Dutch fans?

This morning we signed the deal for 2 books more to come. There’s plenty more Helen coming, brace yourselves!

Lees ook: Interview met James Dashner van The Maze Runner!
Interview: Bernhard Hennen

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • 10 interviews van Chicklit.nl die je wilt lezen

  • In gesprek met Myrthe van der Meer

  • Moeder-dochter interview met Betty en Mahtob Mahmoody

  • In gesprek met Mel Wallis de Vries

  • Joss Stirling over Soulmates

Zoek in artikelen