Interview Nic Stone van Wat zou Martin doen?

Nic Stone is geboren en getogen in Atlanta. Met haar debuut 'Dear Martin', in het Nederlands uitgekomen onder de naam 'Wat zou Martin doen?', brak deze debuutauteur door. In al haar boeken probeert ze een boodschap aan de lezer over te brengen. Wij spraken met deze auteur over haar boeken, de boodschap die ze wil overbrengen en haar toekomstplannen.

Denk je dat het huidige politieke klimaat van invloed is op je boeken?

Mijn boeken zijn zeker een gevolg van het huidige politieke klimaat van de Verenigde Staten. In ‘Wat zou Martin doen?’ ging het vooral over racisme en in 'Zij en ik' gaat het over het recht om te houden van wie je houdt en het recht om met degene te zijn met wie je wilt zijn. Veel van mijn boeken komen voort uit het politieke klimaat, omdat er veel politieke kwesties zijn die me dwarszitten en daar wil ik me tegen verzetten.

Wat wil je bereiken met je boeken?

Ik schrijf normaal voor een specifiek publiek, namelijk voor kinderen tussen de 12 en 18 jaar, en mijn boodschap is in elk boek hetzelfde. Mijn boodschap is namelijk dat je weet dat wie je bent, van wie je houdt en wat je doet je eigen beslissing is en dat je je eigen beslissingen mag maken. Je bereikt een punt in je leven waarop je ouders je niet meer vertellen wat je wel en niet mag doen en dat je zelf moet bepalen wat het beste is. Het leren om kritisch na te denken over dingen en het maken van beslissingen vind ik erg belangrijk. Dat probeer ik met mijn boeken te bereiken.

Je eerste boek gaat over racisme en politiegeweld. Heb je dat zelf ook meegemaakt?

Wat interessant is, is dat ik zelf nooit het politiegeweld heb ervaren. Mijn vader was een politieagent. Wel heb ik racisme op verschillende andere manieren ervaren. Er zijn een aantal gebeurtenissen in het boek die ik uit mijn eigen leven heb gehaald. In het boek is er een scène in een klaslokaal waar de leerlingen hun resultaten van een toets bespreken. De zwarte jongen in de klas behaalt een hogere score dan een van de witte leerlingen in de klas en de witte leerling gelooft de zwarte jongen niet dat hij een hogere score heeft gehaald. Dit is een situatie die ik uit mijn eigen leven heb gehaald, ik heb dit vroeger ook meegemaakt. We boeken tegenwoordig veel vooruitgang in het praten over racisme. Ik hoop dat boeken zoals die van mij ervoor zorgen dat we dit gesprek kunnen voortzetten.

Krijg je nu meer reacties op je boek omdat Trump president is?

Om heel eerlijk te zijn zou ik het verschil niet weten, want mijn boek kwam uit in 2017 en toen was Trump al een jaar president. Als Trump op miraculeuze wijze geen president meer zou zijn dan zullen we zien of de mensen op dezelfde manier op mijn boeken reageren. Ik ben blij dat in de huidige tijd boeken zoals de mijne bestaan, omdat we een tegengeluid laten horen. En ik denk dat dat iets goeds is.

Je huidige boeken hebben een duidelijke boodschap. Waar gaat je volgende boek over?

Mijn volgende boek gaat 'Jackpot' heten en zal gaan over de economische ongelijkheid. Dit is een onderwerp waar ik over wilde schrijven omdat ik er zelf mee te maken heb gehad. Mijn familie was relatief arm in een rijke omgeving. Ik denk dat er veel kinderen zijn die zich in een soortgelijke situatie bevinden. Ze zijn niet arm zoals in derde wereldlanden, maar ze hebben wel weinig te besteden en dat kan een traumatische ervaring zijn. Zeker als je op een plek woont waar de andere kinderen uit een rijke familie komen. Ik denk ook dat er een soort van schaamte gepaard gaat met dat je zo weinig hebt terwijl anderen zoveel hebben. Ik wilde dit gebruiken voor mijn derde boek. 'Jackpot' gaat over een meisje dat werkt in een tankstation om samen met haar moeder de rekeningen te kunnen betalen. Op een nacht verkoopt ze op haar werk een loterijticket dat 106 miljoen dollar waard bleek te zijn. Dit is erg veel geld, zeker voor een meisje dat niet zo veel heeft. De eigenaar van het ticket daagt niet op en het meisje besluit om de winnaar te gaan zoeken samen met de enige andere persoon die op dat moment in de winkel is, namelijk de rijkste jongen van de klas. In het boek zie je wat er gebeurd als iemand die altijd veel geld heeft gehad moet gaan samenwerken met iemand die maar net de eindjes aan elkaar kan knopen. We zien wat voor effect de economische ongelijkheid heeft op de manier waarop tieners denken.

Veel boeken worden momenteel verfilmd. Is er een optie om een van je boeken te verfilmen?

Op dit moment niet, maar ik denk dat we in de nabije toekomst wel iets kunnen verwachten. Ik ben momenteel met een partij erover aan het praten en we zullen zien wat er gebeurd.

Zal je je volgende boeken in hetzelfde genre schrijven als je eerdere boeken?

Waarschijnlijk wel. Volgend jaar ga ik ook boeken schrijven voor een iets jongere doelgroep. Er komen volgend jaar drie boeken van mij uit, waarvan er twee voor een jonger publiek zijn en één young adult boek. Dit jaar komt 'Jackpot' nog uit en volgend jaar komt het vervolg op 'Wat zou Martin doen?' uit. Eén van de boeken voor de jongere doelgroep zal in dezelfde stijl zijn als mijn young adult boeken en het andere boek, waar ik eigenlijk nog niet over mag praten, zal meer actie en avontuur bevatten. Het boek heeft ook een aantal fantasy elementen, maar het speelt zich af in een wereld waar de lezers bekend mee zijn.

Wat kun je ons vertellen over het vervolg op 'Wat zou Martin doen?'

Het vervolg zal verteld worden uit het perspectief van een ander karakter, namelijk vanuit Quan. Op het eind van 'Wat zou Martin doen?' zit Quan in de jeugdgevangenis zijn proces af te wachten. Hij wordt verdacht van moord. In het vervolg, die 'Dear Justyce' zal gaan heten, lezen we over Quan die in de jeugdgevangenis zit en brieven aan Justyce schrijft. Hij probeert zijn eigen leven en de beslissingen die hij heeft gemaakt te verwerken en we leren veel over Quan. We leren ook over de omstandigheden in het leven van Quan die ervoor gezorgd hebben dat hij bepaalde beslissingen heeft genomen. In dit boek komt racisme ook weer voor, maar op een heel andere manier. Het boek kijkt vooral naar het juvenaal rechtssysteem in Amerika en hoe bepaalde groepen meer kans hebben om daarin terecht te komen dan andere. Het was een pittig boek om te schrijven en ik ben blij dat het af is. Het is emotioneel zwaar om een boek te schrijven over kinderen die in harde omstandigheden leven door iets dat niet hun fout is. Ik heb veel research gedaan en statistieken opgezocht van Afrikaans-Amerikaanse jongens die in de gevangenis terecht zijn gekomen en wat de omstandigheden in hun levens zijn geweest. Er zijn een aantal overeenkomstige thema’s die bij bijna iedereen wel terugkomt. Voor mijn research heb ik ook een aantal jeugdinstellingen bezocht en met die jongens gepraat en geluisterd naar wat hun verhaal is. Ik wilde dit in het vervolg naar voren laten komen.

Doe je altijd veel research voor je boeken?

Jazeker. Zeker met dit soort boeken vind ik het belangrijk dat ik onderzoek doe en dat wat ik opschrijf niet alleen releastisch is, maar dat ik laat zien dat het daadwerkelijk gebeurd is. Het is belangrijk dat de mensen die mijn boeken lezen en die niet de dingen hebben meegemaakt die in het boek voorkomen, wel weten dat het niet alleen gebaseerd is op de waarheid, maar dat het geworteld is in onze realiteit.

Wil je naast een auteur ook een activist zijn?

Ja. Ik denk ook dat mijn boeken een vorm van activisme zijn. Activisme is voor mij niet alleen het schrijven van deze boeken, maar ook het praten met de kinderen. Ik spendeer veel tijd op middelbare scholen om te praten met kinderen en hun te laten inzien dat hun stem er zeker toe doet en dat zij een verschil kunnen maken. Dit doe ik naast het protesteren, want dat doe ik ook. Het schrijven van deze boeken en het proberen om de jeugd in te laten zien dat zij een stem hebben en dat ze die mogen gebruiken is erg belangrijk voor me. En voor mij is dat al activistisch in zijn natuur.

Lees ook: Interview Karen M. McManus van Een van ons liegt