Iris Boter

Iris Boter (1972) is schrijfster  en illustrator. In mei 2009 verscheen Iris'' eerste chicklit, een  liefdesroman, Reünie in Rome, bij uitgeverij Zomer & Keuning  en afgelopen maand verscheen de tweede, Gelukkig Gestoord.  Iris heeft intussen twaalf boeken geschreven en is altijd bezig met  nieuwe dingen. Tijd voor Chicklit.nl om eens nader met Iris kennis te maken... 

Chicklit.nl: Je hebt al twee boeken op je naam staan. Waar gaat je eerste chicklit Reünie in Rome over?
Iris: Dat boek gaat over Donna van Dalen, een vrouw die een hele tijd in Italië heeft gewoond, maar nu weer in Nederland woont. Ze blijft naar Italië verlangen. Wanneer ze een uitnodiging krijgt voor een reünie van haar middelbare school is ze door het dolle heen. Wie weet vindt ze daar de man van haar dromen?

Chicklit.nl: Je nieuwste chicklit Gelukkig gestoord gaat over de ambitieuze Katja (psychiater) en haar liefdesperikelen. Hoe kwam je op het idee voor deze roman?
Iris: Het allereerste idee was dat ik een doktersroman wilde schrijven, maar dan andersom. Dat leek me wel wat, omdat het zo’n klassiek genre is. Maar in mijn boek moest de dokter een vrouw zijn, geen man. Zo gaf ik er mijn eigen draai aan. Ik heb toen gekozen voor een psychiater, omdat het leuker is om het werk van een psychiater te beschrijven dan het werk van een ‘gewone’ arts. Je kunt meer gevoelens beschrijven.

Chicklit.nl: In recensies op internet wordt je als schrijfster vaak geprezen omdat je met veel vaart schrijft. Dat viel me ook op toen ik Gelukkig Gestoord las. Is dat iets waar je speciaal op let bij het schrijven?
Iris: Ja, sterker nog: negen van de tien keer vindt de uitgeverij dat het té snel gaat. Ik moet dus meer moeite doen om het verhaal wat uit te breiden, het iets meer body te geven.   

Chicklit.nl: Hoe lang deed je over het schrijven van Gelukkig Gestoord?
Iris: Ongeveer driekwart jaar. Ik zeg altijd zo: als het schrijven moeizaam verloopt, is het ook vervelend om het te lezen. Gelukkig heb ik deze roman met veel plezier geschreven.    

Chicklit.nl: Ik vond vooral Oscar een leuk karakter. Hij is zo heerlijk anders. Welk karakter was voor jou het leukste om neer te zetten?
Iris: Toch ook Oscar, ja. Hij is wel het type waar ik verliefd op zou worden.      

Chicklit.nl: Denk je van tevoren al het hele verhaal uit, of bedenk je veel tijdens het schrijven?
Iris: Nee, het meeste ontwikkelt zich tijdens het schrijven. Ik had bijvoorbeeld wel de verliefdheid op Anton en Oscar van tevoren bedacht, en de tegenstelling tussen hen. Maar als ik in een flow kom tijdens het schrijven, is het voor mij net alsof de personen zelf gaan spreken. Heel gek!  

Chicklit.nl: Volgens mij zit je met Gelukkig gestoord vooral heel dicht op het gevoel van vrouwen. Ik dacht bijvoorbeeld meteen terug aan de keren dat ik liefdesverdriet had. Schrijf je speciaal voor vrouwen, of wil je het liefste dat ook mannen je romans lezen?
Iris: Nou, mijn verhalen zijn wel toegespitst op vrouwen. Voor een deel is het verhaal ook autobiografisch, het gevoel van liefdesverdriet ken ik wel, hoewel ik al jaren bij dezelfde man ben (lacht). Mannen mogen mijn boeken ook lezen, maar ik denk dat vrouwen zich er meer in zullen herkennen. 

Chicklit.nl: Eerder vertelde je dat je heel dicht op de huid van je personages zit tijdens het schrijven. Betekent dat dat je soms ook een traantje wegpinkt tijdens het schrijven?
Iris: Nee. Geen traantjes, maar ik moet tijdens het schrijven af en toe wel hardop lachen. Als ik teruglees wat ik in een flow geschreven heb, denk ik altijd: ‘wow, komt dat echt uit mijn pen?’. Maar af en toe is schrijven ook gewoon ploeteren, er komt veel denkwerk bij kijken. Je moet alert zijn; elk detail moet kloppen. Ik had bijvoorbeeld eens geschreven dat iemand een kopje thee bestelt en later in het verhaal veranderde dat in cappuccino. Gelukkig haalde mijn redacteur die fout er uit!  

Chicklit.nl: Humor is een belangrijke toevoeging aan je werk. Doe je veel moeite om humoristische passages in je boek te krijgen, of zitten die er eigenlijk vanaf de eerste versie in?
Iris: Nee, passages met humor schrijven gaat eigenlijk vanzelf. Ik denk in beelden, dus ik zie de situatie meestal heel scherp voor me. Ik ben iemand die snel de leuke kanten van een situatie ziet. Maar ik bedenk geen grapjes om er nog even in te stoppen, nee dat niet.

Chicklit.nl: Er komt binnenkort ook een zomerbundel uit, Summer in the city, waarin jij ook een verhaal hebt geschreven. Kun je daar iets meer over vertellen?
Iris: Ja, natuurlijk. Het is een zomerbundel met allemaal zomerse verhalen. Middenin de winter (hoe ironisch) hadden we een bijeenkomst van alle chicklitschrijfsters van de uitgeverij, en toen is het idee ontstaan om een bundel te maken waarin we ieder een kort zomers verhaal schrijven. Ik heb het boek net gisteren toegestuurd gekregen. Het ziet er mooi uit!

Chicklit.nl: Hoe ben je eigenlijk bij het genre chicklit terechtgekomen?
Iris: Zoals je weet heb ik een aantal jeugdboeken geschreven en in elk interview daarover vertelde ik dat ik een serieuzere roman wilde schrijven voor volwassenen. In de zomer van 2008 stond ik op een kunstmarkt, en opeens spreekt een vrouw me aan: ‘O, u bent die schrijfster die altijd nog een serieuze roman wilt schrijven?’, zei ze. We praatten hier nog even over door, en toen bleek dat ze van een uitgeverij hier in Kampen was, en dat deze uitgeverij chicklit uitgeeft. Zo ontstond na overleg het idee om chicklit te schrijven.

Chicklit.nl: Ben je al bezig met een nieuwe chicklit?
Iris: Nee, ik heb net een drukke periode achter de rug. Op dit moment doe ik het even wat rustiger aan. Ik merk nu al dat er van alles suddert in mijn hoofd. Ideeën genoeg!    

Chicklit.nl: Op je weblog schrijf je dat je na twee keer een afwijzing van een uitgever te hebben ontvangen onzeker wordt, ondanks het feit dat je al veel gepubliceerd hebt. Hoe ga je om met deze onzekerheid?
Iris: Ik ben inderdaad blij dat ik al veel gepubliceerd heb, en dat het niet mijn eerste probeersels waren die afgeschoten zijn. Na de afwijzing van een roman, heb ik een goed gesprek gehad met die uitgever. Ik heb het gevoel dat ik het wel kan, dat voel ik diep van binnen. En er waren aantoonbaar dingen niet goed, dus dan is het heel leerzaam om een afwijzing te krijgen en daar over te praten. Maar het blijft natuurlijk vervelend. 

Chicklit.nl: Wat vind je zo leuk aan schrijven?
Iris: Ik vind het leuk dat ik er zo enorm veel tijd aan kan besteden. Ik doe wat ik het liefste doe. Het allermooiste vind ik nog wel dat er eerst niks is, dan ga ik nadenken en schrijven, en zo ontstaat iets tastbaars. En dat tastbare komt uit mijn hoofd! Ook vind ik het leuk dat een boek eeuwigheidswaarde heeft, dat wat ik meemaak en voel bewaard blijft.  

Chicklit.nl: Wat vind je er dan van om de mening van anderen over jouw boeken te lezen? Is dat niet vreemd?
Iris: Ja, dat is zeker gek. Ik merk ook dat bij jeugdboeken iedereen altijd heel serieus doet, terwijl bij chicklit iedereen een mening over je boek heeft. Dat is wel eens gek. Jij hoort toch ook niet wat je overbuurman van je werk vindt?

Chicklit.nl: Wat kunnen we nog van je verwachten?
Iris: Ik wil vooral de verhouding tussen illustreren en schrijven iets meer gelijk trekken. Qua tijd besteed ik nu 75% van mijn tijd aan illustreren en 25% aan schrijven. Ik wil meer schrijven en dan vooral serieuzere romans, voor jonge mensen. Een Young Adult misschien? Ik ben nu aan het broeden. Als ik in zo’n ‘broedfase’ zit lees ik veel om ideeën op te doen: goede boeken, slechte boeken en ik pak mijn boeken over schrijven er nog eens bij. Zo kom ik op ideeën.