Carmina Salcido

Het verhaal van Carmina Salcido leest als een slechte thriller. Een vader die op een dag besluit om zijn gezin en schoonfamilie uit te moorden, zonder daarvoor een specifieke reden op te kunnen geven. Het is echter geen slechte thriller, maar bittere werkelijkheid voor Carmina. Zij overleefde ternauwernood deze brute afslachting en moet sindsdien leven met de zichtbare en onzichtbare littekens van deze tragedie. Zij besloot een boek te schrijven over haar geschiedenis. Dit boek is net uitgekomen en heet Alleen ik overleefde. Ik heb de eer om Carmina te ontmoeten in het prachtige Ambassade Hotel in Amsterdam. Om me voor te bereiden, kijk ik de documentaire over de Salcido-moorden op Youtube en zie een beetje op tegen onze ontmoeting. Mocht ik echter ergens verwacht hebben een verbitterd meisje zonder hoop en dromen te ontmoeten, dan heb ik het volledig onjuist.

Een vrolijk 22-jarig meisje stapt op me af en schudt me glimlachend de hand. We nemen plaats in een prachtige zaal en ik vertel Carmina dat ik onder de indruk ben van haar levensverhaal. "Iedereen die het leest heeft dat. Ze vinden het zielig, tragisch, ongelooflijk, maar ook inspirerend. Dat is ook één van de redenen dat ik het heb geschreven: ik wil mensen inspireren om ook in tijden van nood door te gaan. Een andere reden is meer voor mezelf: ik wil mijn verleden kunnen afsluiten. Ik wilde er doorheen, want om aan mijn toekomst te kunnen bouwen, moest ik mijn verleden een plekje geven." Carmina herleeft keer op keer haar verhaal, tijdens elk interview. "Iedereen heeft het boek gelezen, of die documentaire gezien, maar toch willen ze steeds weer horen wat er precies gebeurd is op 14 april 1989. Inmiddels kan ik er feitelijk over praten, maar gemakkelijk is het niet. Ik kan mezelf afsluiten voor mijn gruwelijke herinneringen. Wanneer ik het boek echter herlees, dan beleef ik alles opnieuw alsof het weer gebeurd. Dan moet ik echt stoppen en kan ik soms uren achter elkaar huilen. Ik heb het opgeschreven zoals het is, het hoefde niet mooier, heftiger of bloederiger gemaakt te worden. Daardoor geeft mijn verhaal anderen het vertrouwen om hun verhaal met mij te delen. Ik vind dat erg bijzonder, want ik geloof dat je moet praten over ellendige dingen om ze te kunnen verwerken."

Tragisch, zielig en inspirerend zijn dus overwegend de gevoelens die het verhaal oproepen, maar voelt Carmina zich ook zo? "Ik vind mezelf niet zielig of tragisch. Ik ben ook méér dan ''het meisje dat bleef leven''. Maar ik wil wél anderen inspireren om hun leven ten volste te benutten. Ik ben de enige vrouw van mijn familie die het heeft overleeft en ik wil mijn dromen waarmaken voor mijn zussen en tantes. Zij hebben nooit de kans gekregen en ik voel de verantwoordelijkheid om het leven voor hen te leven. Ik wil die berg beklimmen, ook al is de tocht naar boven soms heel erg zwaar. Maar de laatste anderhalf jaar heb ik het gevoel dat het sneller en beter gaat, alsof ik word opgetild. Dat komt ook door het boek en alle hartverwarmende reacties daarop. Het geeft mij de moed om door te gaan. Ik wil volgend jaar auditie doen voor ''American Idol'' en nog meer mensen bereiken. Als je kijkt naar bijvoorbeeld Martin Luther King, die is door een hel gegaan, maar die wist juist daardoor anderen te bereiken met zijn verhaal. Het is gewoon zo dat men, om door te kunnen gaan, andermans ellende nodig hebben om zichzelf op te kunnen trekken. Voor mij was dat voorbeeld Jezus. Hij was puur en goed en had niemand ooit iets misdaan, net als mijn zusjes en ik. Toch heeft hij door andermans toedoen vreselijk geleden. Hij was voor mij een voorbeeld in mijn tienerjaren: het kon altijd erger. Zijn lijden gaf mij hoop en kracht. Natuurlijk word ik wel eens overvallen door depressieve gevoelens, maar inmiddels weet ik hiermee om te gaan. Ik stel mezelf groter dan het heelal voor en dan verdwijnen die zwarte schaduwen uit mijn hoofd. Ik kan het aan, ik ben krachtiger dan de schaduwen."

Carmina wordt op vierjarige leeftijd geadopteerd door een streng gelovig gezin. Ze wordt door haar nieuwe ouders jarenlang geestelijk en lichamelijk mishandeld en vlucht uiteindelijk. Ironisch genoeg vlucht ze een klooster in. "Ik geloofde dat ik niet anders kon, non worden was voor mij de enige oplossing." Ik kijk naar de jonge vrouw tegenover mij: knalroze panty''s, superkort minirokje en een strak truitje. Het is moeilijk om te geloven dat zij ooit in een habijt rondgelopen heeft. Maar het zijn niet de kleren die ze draagt die mij doen verwonderen. Ik kan namelijk bijna niet geloven dat iemand wiens familie wordt vermoord, zelf bijna doodgaat én vervolgens jarenlang wordt mishandeld, toch nog vertrouwen in God kan hebben. "Ja, dat is vrij opmerkelijk. Maar ik geloof niet in een God die alles één op één bepaald. Ik geloof in het goede van een mens. De wereld moet in balans zijn, zwart-wit zijn. Om mooie dingen te kunnen zien en ervaren, moeten er ook nare dingen zijn. En dat is een constant gevecht van hogere machten, ik geloof dat wij slechts pionnen in het machtspelletje van die hogere machten zijn. Ik ben het klooster uitgegaan omdat ik er uiteindelijk echt niet geschikt voor bleek te zijn. En ondanks dat geloven in God een heel belangrijk onderdeel van mijn bestaan is, bid ik niet meer elke dag en ga ik niet wekelijks naar de kerk. Ik belijd mijn geloof door positief in het leven te staan. Ik wil geen vijanden en wil graag aardig gevonden worden. Ik probeer elke dag iets positiefs te zien. Dat kan heel klein zijn, bijvoorbeeld een mooie bos rozen. Wanneer je elke dag iets positiefs ziet, dan kan het slechte niet overwinnen. Op die manier maak ik contact met mijn innerlijke kracht. Zo kijk ik ook naar de relatie met mijn vader: ik heb mijn deel om een goed persoon te zijn gedaan. Hij is een mens, met een ziel. Wat hij ermee doet is aan hem. Daarmee praat ik niet goed wat hij heeft gedaan, maar ik zie het nut van nog meer negativiteit in mijn leven niet in."

Carmina heeft besloten om een tweede boek te schrijven. "Ik wil mensen laten zien wat er gebeurd na het overleven. Het is niet het overleven wat inspireert, maar het feit dat je doorleeft. Ik had heel gemakkelijk aan de drugs kunnen gaan of mijn dagen slijten op een psychiatrische afdeling, maar ik weiger om Ramon te laten winnen. Ik leef door en maak wat van mijn leven." Voegt er lachend aan toe: "Dus over een jaar of tien ga ik daar een boek over schrijven: wat doe je na het overleven." Ruim een uur later neem ik met tegenzin afscheid van Carmina: het was een bijzonder gesprek, gevuld met lachbuien, afschuw en ontroering. Ik had haar nog zoveel meer willen vragen, wellicht krijg ik ooit de mogelijkheid wanneer haar tweede boek uitkomt.

Alleen ik overleefde

  • Auteur:

    Carmina Salcido
  • Verschenen:

    6 november 2009
  • Uitgave:

    ISBN 9789089900777
    Uitgever Arena
    320 pagina's
  • Oorspronkelijke titel:

    Not Lost Forever
  • Ondertitel:

    Als kind overleefde zij als enige een familiedrama
  • Uitgever:

    Arena
  • Genre:

    Biografie
  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (3 stemmen)
  • Omschrijving:

    Sonoma Couty, Californië. Op 14 april 1989 slaat Ramon Salcido door. Als een wildeman schiet hij om zich heen: zijn vrouw Angela overleeft het niet, evenmin als haar twee jongere zussen, zijn schoonmoeder en de man die hij ervan verdenkt een affaire met zijn vrouw te hebben. Daarna snijdt hij zijn drie dochtertjes de keel door: Sophia van vier, Carmina van drie en Teresa van bijna twee. Hij laat de kinderen voor dood achter op de plaatselijke vuilnisbelt. Dertig uur later worden hun lichamen gevonden. Als door een wonder is de kleine Carmina nog in leven. 'Mijn papa heeft me gesneden', weet ze uit te brengen. Nu, twintig jaar later, is Carmina voor het eerst terug in Californië, in de hoop meer te weten te komen over haar tragische verleden. Ook wil ze haar vader, die al jaren in de dodencel zit te wachten op de voltrekking van zijn vonnis, in de ogen kijken om haar herinneringen een plaats te geven en dat hoofdstuk van haar jeugd af te sluiten.

Meer info
  • Extra Informatie:

    - Lees ook het interview met Carmina Saldico op Chicklit.nl

Toegevoegd door:

MEMBER RECENSIES

  • Het kleine leven van Norbert Jones

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

  • Toespijs - Judith Cyrus

Gerelateerde artikelen

  • Rituals: Your body. Your soul. Your rituals.

  • That’s it

  • Boekkado.nl: voor een boek naar keuze

  • Lijstjes

  • Supermom’s stijlgids

Zoek in artikelen