Katy Regan

Het zal je maar gebeuren… zwanger raken van je beste vriend. In het boek Als ik auto had kunnen rijden was ik nu niet zwanger (van mijn beste vriend) is dat nou juist hetgeen wat de hoofdpersoon Tess overkomt. De schrijfster van het boek - Katy Regan - raakte zelf ook zwanger van haar beste vriend. Betekent dit dan dat het boek - haar debuutroman - autobiografisch is? Tijd om haar dat (en natuurlijk nog wat andere dingen) te vragen!

Chicklit.nl: Kun je ons iets meer over jezelf vertellen? Wie is Katy Regan en hoe ziet een normale dag in je leven eruit? Ben je fulltime schrijfster?
Katy: Ik woon in een klein dorpje in Zuid-Engeland met mijn zoon van vijf - Fergus. Ik heb het geluk om fulltime schrijfster te kunnen zijn; naast het schrijven van fictie ben ik ook journalist. Voordat ik de deal sloot met de uitgever voor het publiceren van Als ik auto had kunnen rijden was ik nu niet zwanger (van mijn beste vriend) werkte ik bij het tijdschrift Marie Claire, waar ik nog steeds een blog voor schrijf. De blog kun je vinden op hun website www.marieclaire.co.uk en is genaamd The State She’s In. Ik ben nog steeds veel met journalistiek bezig omdat ik het leuk vind, maar ook omdat het schrijven van boeken een onzekere wereld is. Het is beter om je andere baan niet helemaal op te geven. Plus… het schrijven van een artikel van 2000 woorden lijkt nu heel simpel na het schrijven van 100.000 woorden!
Mijn normale dag begint met het naar school brengen van mijn zoon. Daarna begin ik om ongeveer 9.30 uur met schrijven. Normaal gesproken schrijf ik thuis, maar soms kan het een beetje eenzaam zijn en dan ga ik naar de lokale bibliotheek of een café. Ik schrijf ongeveer drie keer per week een blog. Daarnaast ben ik vaak bezig met een journalistiek artikel voor tijdschriften als Glamour en Marie Claire. De rest van de tijd schrijf ik fictie. Soms spreek ik met andere schrijvers af die ik ken voor een kop koffie, maar meestal moet ik Fergus al om 15.30 uur ophalen en is het dus maar een korte dag voor mij. Als ik het gevoel heb dat ik niet genoeg bereikt heb in een dag (ik probeer om ongeveer 1500 woorden te schrijven, zodat ik kan controleren of ik niet alleen maar uit het raam heb zitten staren of heb zitten Googelen), dan zal ik ’s avonds ook nog een paar uurtjes gaan schrijven.

Chicklit.nl: Jij bent – net als de hoofdpersoon in het boek – zwanger geraakt van je beste vriend. Kunnen we hieruit concluderen dat het hele boek autobiografisch is, of is het meeste toch fictie?
Katy: Het idee van het boek - het onderwerp - is autobiografisch. Ik heb iets genomen wat mij zelf is overkomen en heb hierover een boek geschreven. Maar de gebeurtenissen in het verhaal zijn bijna allemaal fictief. Hoe verder ik het verhaal van mijn eigen leven vandaan liet gaan, hoe makkelijker ik het vond om te schrijven – het is te beperkend om alleen over echte mensen en ware gebeurtenissen te schrijven.
Maar, ik heb wel de gevoelens die ik zelf ook ervaren heb gebruikt om Tess diepte te geven en haar authentiek te maken – in die zin vond ik het wel heel handig om over een onderwerp te schrijven wat ik zelf mee heb gemaakt.

Chicklit.nl: Kun je zelf autorijden? Heb je je rijbewijs?
Katy: Ja, ik heb mijn rijbewijs! Maar ik ben wel een hele slechte chauffeur.

Chicklit.nl: Hoe en wanneer kwam je met het idee om een boek te schrijven? Heb je er altijd van gedroomd om schrijfster te zijn?
Katy: Ik heb altijd willen schrijven, maar had nooit gedacht dat ik in staat zou zijn echt een roman te schrijven. Het idee voor de roman kwam door de column die ik schreef in Marie Claire, over het krijgen van een baby met mijn beste vriend. De column heette And then there were three… sort of. De column en het onderwerp beviel de lezers heel goed en men vroeg steeds vaker aan me waarom ik er geen roman over ging schrijven. Dus toen dacht ik, ik kan het altijd proberen. Ik had alleen nooit verwacht (wel gedroomd natuurlijk) dat de roman ook echt verkocht zou worden.

Chicklit.nl: Hoe reageerde iedereen op je eerste boek?
Katy: Heel erg positief! Vrijwel iedereen vond de personages Tess en Jim heel erg leuk en geloofde in hun liefdesverhaal. Dat was het allerbelangrijkste voor me. Een paar van mijn goede vrienden vonden het wel een beetje raar om het boek te lezen. Ze vonden dat het karakter van Tess heel erg op het mijne leek, maar hadden verwacht dat het boek echt autobiografisch zou zijn, wat het dus niet is. Andere goede vrienden hadden verwacht dat ze als personage in het boek voor zouden komen, maar ik heb juist geprobeerd zoveel mogelijk vergelijkingen met echte mensen te voorkomen. Ik heb geprobeerd om alle personages nieuw en origineel te maken. Mijn ouders zijn heel erg trots op me. Dit ondanks het feit dat mijn moeder eigenlijk de enige persoon is die in het boek wel te herkennen is in een van de personages (waarschijnlijk is ze hierdoor juist gevleid!).

Chicklit.nl: Wat is je favoriete boek? En favoriete schrijver?
Katy: Tess of the D’Urbervilles van Thomas Hardy is waarschijnlijk mijn favoriete klassieker. Van de boeken die ik pasgeleden gelezen heb is Dertien van David Mitchell mijn favoriet. Ik heb niet echt één favoriete schrijver maar ik hou heel erg van Hanif Kureishi, Kate Atkinson, Clare Morrall, Tim Lott, David Nicholls en Ian McEwan én van vele chicklit-schrijfsters zoals Lisa Jewell en Rowan Coleman.

Chicklit.nl: Waar kunnen we je ’s nachts voor wakker maken?
Katy: Voor een knuffel van mijn zoon van vijf én voor een heerlijke, koele Sauvignon Blanc!

Chicklit.nl: Komt er een tweede boek? Zo ja, wordt het dan een vervolg, of een compleet nieuw verhaal?
Katy: Ja er komt een tweede boek. Het is niet gerelateerd aan het eerste boek en is totaal anders, maar het is wel ook een romantische komedie.

Chicklit.nl: Waarom moeten de Chicklit.nl lezeressen Als ik auto had kunnen rijden was ik nu niet zwanger (van mijn beste vriend) lezen?
Katy: Het boek maakt je aan het lachen én huilen. Soms loopt het leven anders dan gepland, maar hetgeen je hiervan leert is juist wat je op de langere termijn gelukkig maakt. Dat is wat ik wil laten zien in dit boek.