Monika Peetz

Foto: © Berttina Fürst-Fastré

Monika Peetz schrijft sinds 1998 scenario´s voor grote tv-producties. Met haar boek De dinsdagvrouwen is ze een nieuwe weg ingeslagen, en met internationaal succes. Het boek is in 15 landen verkocht, en inmiddels ook bewerkt tot een televisiefilm. Hoe heeft Monika Peetz zelf het schrijfproces ervaren, en waar komt de inspiratie voor dit vermakelijke boek vandaag? Je leest er hier alles over.
 
Chicklit.nl: Kun je De dinsdagvrouwen in een paar woorden omschrijven?
Monika: De dinsdagvrouwen is het verhaal van vijf verschillende vrouwen die op pelgrimstocht gaan. Een van hen, Judith, is net weduwe geworden. Haar overleden man had een dagboek van zíjn pelgrimstocht achtergelaten. Hij heeft Lourdes nooit bereikt en Judith wil dat dagboek tot een einde brengen. Al gauw komen ze erachter, dat er iets niets klopt met het dagboek. Stukje bij beetje komen ze op hun pelgrimstocht erachter wat er wel is gebeurd. Op het einde is het leven van vier van de vijf vrouwen niet meer hetzelfde. Het is een verhaal over vriendschap, waarheid en leugens.
 
Chicklit.nl: Waar heb je de inspiratie voor dit boek vandaan?
Monika: Het begon ooit met een krantenartikel dat ik las met daarin een interview met Annet Malherbe die over haar pelgrimstocht naar Santiago de Compostella vertelde. Ik vond het idee, iets te doen wat heel basic is, namelijk wandelen, en het spirituele van een eeuwenoude weg meteen fascinerend.
 
Chicklit.nl: Hoe heb je het schrijfproces ervaren?
Monika: Ik kom uit de filmwereld en schrijf in Duitsland vooral TV-films en mini-series. Schrijven voor films is een teamsport. Je moet je ideeën altijd vertalen naar een producent, regisseurs en acteurs. Je bent afhankelijk van zoveel verschillende factoren en moet er altijd rekening mee houden dat alles wat je schrijft geld kost. Dus het was een hele verademing een keer het eindproduct te leveren en te mogen doen wat en hoe je het wilt. Maar ik moest ook dingen leren als een landschap beschrijven. Bij een film schrijf je gewoon “weg in de Pyreneeën” en iemand van de locatie gaat op zoek en je hebt het mooiste bergpanorama wat je kan bedenken. In een roman werkt dat niet zo. Het was wel even wennen dat je de locatie er niet “gratis” bij krijgt.
 
Chicklit.nl: In deze roman vertel je over vijf vrouwen op pelgrimstocht naar Lourdes. Is dit een wens die je zelf ook nog koestert?
Monika: Ik heb als research een stuk van de route gelopen die in het boek wordt beschreven en heb daarnaast heel wat dagen in Lourdes doorgebracht. Daar kon ik ook een blik achter de coulissen werpen. Ik ben lange afstanden gaan lopen. Dan wel niet in Frankrijk op een pelgrimstocht maar met twee ezels dwars door een bijna verlaten deel van Oost-Duitsland. Ik vind lange afstanden lopen prachtig. Maar op mijn verlanglijst staat eerder de vierdaagse van Nijmegen dan een pelgrimstocht naar Santiago de Compostella. 

Chicklit.nl: De vijf vriendinnen uit het boek zijn totaal verschillend. In welk van deze vrouwen herken je jezelf het meest en waarom?
Monika: De vrouwen zijn een combinatie uit verschillende dingen. Ik heb heel goed naar mijn vriendinnen gekeken. Maar ook wel naar mezelf. Je ziet dingen, die je doet of voelt. Dat maak je groot en stop je in een eigen karakter. Dus elke vrouw heeft wel iets van mij meegekregen. 
 
Chicklit.nl: Het boek is ook bewerkt tot een film. Is dit een droom die uitkomt?
Monika: Ik schrijf al vijftien jaar scenario’s voor films. Dus meer dan de film, was het boek een droom die uitkwam. Het boek is in vijftien landen verkocht en opent letterlijk en figuurlijk een nieuwe wereld voor mij.
 
Chicklit.nl: Hoe is het om je eigen boek tot leven te zien komen in een film?
Monika: Het is heel raar. Want eigenlijk ben je net zoals iedere andere lezer die een verhaal leest en in zijn hoofd beelden ontwikkelt. Niemand kan afbeelden wat je in je hoofd hebt. Dus het is altijd ontzettend spannend de eerste beelden te zien. Je weet nooit wat je krijgt. En je blijft altijd proberen dingen zo precies mogelijk te beschrijven om de kloof tussen scenario en film minimaal te laten worden.
 
Chicklit.nl: Ben je zelf een lezer? Zo ja, wat lees je graag?
Monika: Ik ben altijd een lezer geweest. Ik lees veel en graag en van alles en nog wat. Van boekenwinkels en boeken kopen word ik vrolijk. Ik heb altijd stapels boeken naast mijn bed liggen. Dat kan een biografie zijn, non-fictie of literatuur. Ik hou alleen niet zo van thrillers met een commissaris in de hoofdrol. Ik heb jaren voor de Tatort in Duitsland gewerkt. Vandaar dat mijn behoefte aan politieverhalen niet zo groot is. Al ben ik een grote fan van de Nederlandse real crime verhalen. 
 
Chicklit.nl: Zijn er plannen voor een volgend boek?
Monika: Ik was heel erg benieuwd hoe het na het einde van de pelgrimstocht met mijn vijf dames verder gaat. Dus heb ik een vervolg geschreven, die in mei in Duitsland verschijnt. Het is dan vijftien maanden later en de dames gaan een week vasten in een afgelegen regio. Een van de karakters, Eva, gaat op zoek naar haar biologische vader en ontdekt dat ze sommige familiegeheimen het beste met rust kan laten.