Onze recensie

• onze waardering

  De kleur van haar hart is een boek dat met vliegende vaart van start gaat. Ik verslind de pagina's en weet zeker dat het een prachtboek is. Een overtuiging die ik vasthoud, tot ik ongeveer halverwege kom. En dan realiseer ik mij dat ik het boek vaker wegleg, minder geboeid ben en minder vaak zin heb om te lezen. Het boek verliest duidelijk zijn aantrekkingskracht voor mij. Waar het aan ligt, daar kan ik niet helemaal mijn vinger op leggen. De gebeurtenissen zijn namelijk niet minder interessant geworden, het begint dan pas! Het schrille contrast tussen blank en zwart is binnenshuis niet zichtbaar, pas als de hoofdpersonen zich buiten begeven, wordt het pijnlijk zichtbaar. Het lijkt echter of het volume van het verhaal is teruggedraaid, ondanks dat er een prachtig stuk muziek gespeeld wordt. Het raakt net niet. En dat is zonde. Want het grote verschil tussen blank en zwart is in grote delen van de wereld nog iets dat veel te vaak zichtbaar is. We mogen onze ogen niet sluiten voor iets dat nog geen 100 jaar geleden dagelijkse praktijk was.

  Lees verder