Onze recensie

• onze waardering

  Boeiend zijn daarbij de door De Weerd beschreven herinneringen. Clichématig lijkt de opbouw, waarbij Tobias de lezer tot mederouwende maakt door zijn herinneringen steeds meer door te laten vloeien. Toch is de aard van de herinneringen bijzonder. De Weerd laat haarfijn zien hoe Tobias en Krista min of meer getekend werden door hun jeugd en op die manier hun toekomst anders zouden beleven. Waar je ook hier regelmatig stuit op onbegrip, overheerst tegelijkertijd nieuwsgierigheid. Als geen ander wil je weten wat er met de twee dan nog jongeren gaat gebeuren. Hoe hebben ze in deze situatie terecht kunnen komen?

  Lees verder