Speciale voorpublicatie 3PAK: Exposure van Margje Woodrow

De Boekenweek voor Jongeren 2019 gaat alweer bijna van start! Deze week begint op vrijdag 20 september met de Lit Night Show en duurt tot zondag 29 september 2019. Benieuwd wat er allemaal op de planning staat? Dat lees je HIER. Net zoals de voorgaande jaren zal er bij de boekhandels en bibliotheken weer gratis een 3PAK op te halen zijn en dit keer is één van de schrijfsters niemand minder dan Margje Woodrow. En wij hebben alvast een speciale voorpublicatie van haar verhaal Exposure voor jullie.

Bron: boekweenvoorjongeren.nl, CPNB

Margje Woodrow is een bekende Nederlandse auteur van jeugdthrillers. Zo heeft ze onder andere de spannende boeken Snitch, Buitenspel en Verwoest geschreven! Dit jaar kreeg Margje Woodrow, samen met Karin Amatmoekrim en Joost Klein, de eer om één van de drie korte verhalen voor het 3PAK te schrijven. Hiervoor heeft ze het verhaal Exposure geschreven! Ben jij stiekem al een beetje benieuwd naar het korte verhaal van Margje Woodrow? Dan hebben wij heel leuk nieuws voor jou! Speciaal voor jou hebben wij namelijk een voorpublicatie. Lees dus als één van de allereersten een stukje uit Exposure, geschreven door Margje Woodrow!

Lees hieronder de speciale voorpublicatie van Exposure, geschreven door Margje Woodrow, uit het 3PAK:

‘Maybe I’m defective
Or maybe I’m dumb
I’m sorry, so sorry for what I’ve done.’
– Nothing but Thieves

‘Wel goed inzoomen, hè?’ zegt Toby.
We zitten al tien minuten te wachten op het bankje vlak naast de aula.
Mijn mobieltje glijdt bijna uit mijn zweethanden. Dit moet je echt niet doen,
Gwen! Niet mevrouw Banning. Maar ik luister niet naar de stem in mijn hoofd en
druk op de rode knop. De opname loopt.
Via het schermpje zie ik hoe Banning de trap naar beneden neemt.
Toby stoot me aan. ‘Kijk haar hijgen. Perfect dit.’
Het is allesbehalve perfect, denk ik. Mijn buik zeurt. Gisteren hielp ze me nog.
Zij weet als enige docent waar ik mee zit. Waarom willen Toby en Sena juist haar
te kakken zetten?
Toch film ik door. Zoom in en weer uit.
‘Heb je alles?’ vraagt Toby grijnzend. ‘Onderkin in een close-up?’
Ik knik.
‘Mooi,’ zegt hij. ‘Stuur je het door? Sena en ik gaan er straks mee aan de slag.’
Mijn vinger hangt aarzelend boven het scherm. ‘Ik weet het niet, hoor.’
‘Hoezo? Ga je opeens het lievelingetje uithangen?’
‘Grappig houden, oké?’
Toby grijnst. ‘We zien wel.’
‘Nee,’ zeg ik fel. ‘Dat stierenfilmpje met de conciërge was echt wreed.’
‘Vond jij. Onze volgers dachten daar heel anders over.’
‘Ik wil niet weer zoiets.’
‘Jaja.’ Hij duwt tegen mijn schouder. ‘Schiet nou maar op.’
Terwijl ik naar de kleedkamers van de gymzaal loop, vraag ik me af of ik nog
mee wil doen met Toby en Sena. Het account op Instagram begon een maand
geleden. Als geintje. En omdat Sena tijdens een tussenuur per se Toby’s aandacht
wilde trekken.
Toby en leraren is een kansloze combi. Dus hij zag ons idee om een
spotaccount op Insta te beginnen meteen zitten. Binnen een minuut had hij een
naam.

‘Spotkop bekt lekker.’
‘O ja,’ kirde Sena. ‘Vind je ook niet, Gwen?’
Nog voordat ik kon antwoorden, zei hij: ‘Niemand mag weten dat wij erachter
zitten. Nooit. Wat er ook gebeurt, we blijven anoniem.’
‘Tuurlijk. Ik zwijg als het graf. Jij?’ Sena knikte naar me. Haar ogen fonkelden
van opwinding.
Binnen een paar weken hadden we meer dan twaalfhonderd volgers. Ongeveer
de helft van onze school. Dat werden er veel meer toen we aan verzoekjes gingen
doen. Via dm’s stroomden ze binnen.
Mijn taak was leraren filmen. Tijdens de les, in de aula, of in de gang. Stiekem
natuurlijk. Toby gaf instructies. Opnemen als-ie rode vlekken in zijn nek krijgt.
Juist filmen als ze iemand aanstaart met die vissenogen. Zodra haar kont wiebelt.
Inzoomen wanneer hij kwaad wordt. Ik lok het wel uit.
De filmpjes stuurde ik door naar onze Spotkop-telefoon. Een oud mobieltje
met prepaidkaart.
Sena bleek koningin videobewerken. Via apps vertraagde ze de beelden. Ook
voegde ze special effects en graphics toe.
Toen ik Toby en Sena zoenend aantrof in de fietsenstalling, hij met zijn handen
onder haar shirt, wist ik dat Sena’s doel bereikt was. Ze had Toby in de pocket. Of
was het juist andersom?
Ik schrik op van Sena’s stem achter me. ‘Topmateriaal van Banning. Nu
Leemans nog. Film dadelijk zijn kop als hij op zijn fluitje blaast. Aan een paar
shots heb ik genoeg.’
‘En jij denkt dat dat gaat lukken tijdens de gymles?’ snauw ik.
‘Waarom niet?’ Verongelijkt kijkt ze me aan. ‘Wat is het probleem?’
‘Eh, wat denk je van mijn mobiel? Waar moet ik dat ding laten?’
‘Stop gewoon in je bh of zo.’
‘En dan?’
Sena schudt haar zwarte krullen naar achteren. ‘Weet ik veel. Verzin wat. We
willen Leemans koppelen aan Banning. Geloof me, dit wordt huge!’
Doe het lekker zelf, denk ik. Thuis heb ik al te maken met het dictatorschap
van mijn vader. Dit ‘doe dit, doe dat’-gezeik kan ik er niet ook nog bij hebben.
Maar tien minuten later zit ik aan de kant met een coolpack op mijn knie.
Zogenaamd verstapt tijdens het volleyballen.

‘Gaat het?’ had Leemans bezorgd gevraagd. ‘Goed koelen, hoor.’
Ik schuif mijn hand onder mijn shirt en vis mijn mobiel uit mijn bh. Dit is de
allerlaatste keer, zeg ik tegen mezelf.
Vanachter het coolpack zoom ik in op Leemans’ gezicht. Lang hoef ik niet te
wachten. De bal vliegt tegen het net. Een milliseconde later klinkt een snerpend
geluid. Hij blaast wel heel agressief op zijn fluitje. Zijn wangen bollen op en zelfs
zijn ogen puilen uit. Ik geef toe: dit is een geweldig shot.
‘Serieus, Gwen,’ zegt Sena na de les. ‘Jij móet actrice worden. Zoals jij jezelf op
de grond stortte en naar je knie greep.’ Ze klapt in haar handen. ‘Ik doe het je niet
na.’

Zodra ik het poortje openduw en door het raam naar binnen kijk, zie ik mijn
vader al in de woonkamer zitten. Mijn adem stokt als ik zijn stuurse blik herken.
Natuurlijk, die 5,6 voor de luistertoets Engels staat in Magister. Krijg ik weer
een Netflix-verbod? Wil hij mijn telefoon? Wordt het negeerstraf? Ik kan mezelf
omdraaien, weglopen en pas na het eten terugkomen. Meestal gaat hij hardlopen
of naar een vergadering van zijn politieke partij.
Nee, denk ik. Uitstel van executie heeft geen zin. Ik adem diep in, blaas uit en
open de achterdeur. ‘Hallo!’ roep ik zogenaamd vrolijk. Vlug loop ik door naar de
trap. ‘Ik ga naar boven.’
‘Niks ervan,’ blaft mijn vader. ‘Kom eens hier!’
Al mijn spieren spannen zich. Daar gaan we weer, denk ik terwijl ik in een
denkbeeldige bubbel kruip.
‘Ik ben gebeld door mevrouw Banning. Klopt het dat je jouw beklag bij haar
hebt gedaan?’
Ik schrik. Heeft ze echt gebeld? ‘Nou, eh…,’ stamel ik als ik op de stoel
tegenover hem plaatsneem. ‘Niet helemaal. Ik heb alleen –’
‘Zielig lopen doen,’ onderbreekt hij me. In zijn kaak trilt een spiertje.
Ik buig mijn hoofd. Mijn mond is kurkdroog.
‘Over je moeder en mij,’ gaat hij verder. ‘Dat wij te streng zijn en meer van dat
soort onzin. Terwijl het ene na het andere slechte cijfer binnenkomt. Net weer een
onvoldoende.’
‘Een 5,6 is geen –’
‘Hou toch op.’ Hij veegt bijna de mok koffie van tafel.

Ik staar naar het schilderij achter hem en slik. Wat kan ik zeggen? Mevrouw
Bannings telefoontje maakt het alleen maar erger. Hoewel het lief is dat ze de 3
heeft verzwegen.
‘Mag ik hem please opnieuw maken? Ik had een black-out,’ vroeg ik toen ze me
vanmorgen na de les bij zich riep om te praten over mijn dramatisch gemaakte
grammaticatoets. ‘Mijn vader gaat me vermoorden als hij deze 3 in Magister ziet.’
‘Vermoorden?’ herhaalde ze verbaasd. ‘Kom even zitten. Kan ik iets doen?’
Door haar lieve blik barstte ik in tranen uit. Warrig en snotterend vertelde ik
over mijn vader.
‘Ik ga je helpen, Gwen,’ zei ze heel beslist. ‘Dat beloof ik.’
Mijn vaders hand klapt op tafel. ‘Hé, kijk mij eens heel gauw aan.’
Ik richt mijn hoofd op.
‘Als jij nette cijfers haalt,’ gaat hij verder. ‘En dan bedoel ik cijfers boven de 7, is
er wat je moeder en mij betreft geen vuiltje aan de lucht. Begrepen?’
‘Ja,’ mompel ik.
‘Ik hoor niks.’
‘Ja,’ zeg ik iets harder.
‘Ja wie? Twee woorden graag.’
Rot op, denk ik, maar ik antwoord: ‘Ja, pap.’
Boven op mijn kamer ga ik op bed liggen. Niet normaal! Tranen prikken in
mijn ogen. Ruw veeg ik ze weg. Met janken schiet ik niks op. Dit verandert nooit.
Naast me op de grond zoemt mijn mobiel. Met tegenzin pak ik hem op.
Sena heeft het filmpje van Banning en Leemans in onze Spotkop-appgroep
gezet.
Nu al? Ik klik op play.
Gekreun. Smakgeluiden. Wat? Wat is dit? Vlug zet ik mijn mobiel op stil. Van
de zenuwen begin ik raar te giechelen. Sla zelfs mijn hand voor mijn mond. Kijk
weg. En weer terug. Zo gênant. Dit filmpje kan niet. Absoluut niet!
Naakt zouden we niet doen. Zelfs Toby was het daarmee eens.
Dit is veel erger dan naakt.
O mijn god!
Dit is keiharde en ranzige seks.
Heel heftige porno.
Voor de tweede keer bekijk ik het filmpje.

Leemans blaast op zijn fluitje. Banning snelt via de trap naar hem toe. Hard hijgend.
Perfect dit. Kijk haar hijgen. Ik hoor het Toby nog zeggen.
Haar onderkin trilt.
Wat volgt kan echt niet. Hoe heeft Sena hun hoofden naadloos op die
rampetampende lijven gekregen? De stoomwolkjes erbij… die geluiden…
afschuwelijk.
Als een gek check ik ons Spotkop-account op Insta. Mijn hart hamert tegen
mijn ribben. Laat het alsjeblieft niet… Ik blaas opgelucht uit. Het is nog niet
geplaatst.

Vanaf wanneer is het 3PAK gratis op te halen?

Ben jij na het lezen van deze voorpublicatie van Exposure, geschreven door Margje Woodrow, heel erg benieuwd geworden naar het hele verhaal? En kan je niet wachten om erachter te komen hoe het af gaat lopen? Vanaf 20 september 2019 is het 3PAK gratis op te halen bij de boekwinkels en bibliotheken! 

Bron: Boekenweek voor Jongeren, CPNB

Lees ook: Boekenweek voor Jongeren 2019