Verloren vrouw RECENSIE

Jaren geleden viel Amy als een blok voor de knappe Nick Dunne. Jaren later, op hun vijfde trouwdag, verdwijnt ze plotseling uit hun huis aan de rivier. Onmiddellijk richt de politie haar pijlen op Nick. Geknoei met de plaats delict, een plas opgedweild bloed, een moeizaam huwelijk, frustraties vanwege een ontslag en een affaire: zelfs Nicks tweelingzus begint aan zijn onschuld te twijfelen. De media schilderen hem af als een monster en de dagboekfragmenten van Amy geven je een kijkje in zijn duistere kanten. Toch wordt langzaam duidelijk dat Amy geen gemakkelijke vrouw is. Opgegroeid als enig kind na maar liefst negen miskramen, is ze de rijke dochter van een schrijvers echtpaar. Haar ouders leven riant van hun boekenserie Amazing Amy, waarin ze het leven van hun dochter dunnetjes overdoen, maar dan perfect. Amy koestert wrok tegen haar ouders, haar man, in feite tegen iedereen. Ze is uitgekookt en weet precies hoe ze anderen voor haar karretje moet spannen. Nick is ervan overtuigd dat iemand hem erin probeert te luizen, en dan in het bijzonder zijn vrouw zelf. Is het een wanhopige poging om onder de verdenkingen uit te komen, of zijn zijn hersenspinsels op waarheid gebaseerd?

Verloren vrouw geeft je beurtelings inzage in de gedachten van Nick en Amy. De schrijver laat je twijfelen aan beide personages, tot de waarheid halverwege naar voren komt. Hoewel je als lezer de ware toedracht rondom de verdwijning kent, blijft het boek uitermate spannend. Ondanks de onsympathieke acties van Nick, kan je niet anders dan met hem meeleven. Hoewel het slot ietwat onrealistisch op me overkomt, vond ik het een bijzonder boek met een onvoorspelbare uitkomst, dat je gewoon uit móet lezen!

Ben je een thriller fan? Of juist helemaal niet?