Een goede moeder RECENSIE

Een goede moeder is weer een typisch Jodi Picoult-verhaal zoals we dat van haar gewend zijn. Ze weet tragische verhalen op een hele realistische manier te vertellen zonder daarbij de lezer te verliezen aan melodramatisch gedoe. Ze schrijft helder en krachtig en weet de lezer juist daardoor diep te raken. Haar boeken zijn zeker geen typische chicklits. Na het lezen van haar boeken blijft het verhaal je bezig houden.

Een goede moeder gaat over Zoë Baxter en haar man Max. Ze proberen al tien jaar om zwanger te worden. Ze hebben al van alles geprobeerd en niets werkt. Max kan het niet meer aan en hij besluit daarom bij Zoë weg te gaan. Zoë stort zich vervolgens volledig op haar werk om zo niet aan haar scheiding en kinderloosheid te hoeven denken. Via haar werk ontmoet ze Vannessa op wie ze verliefd wordt. Zoë en Vannessa willen net als Zoë en Max eerder, een kindje. Ze willen hiervoor de ingevroren embryo’s gebruiken van Zoë’s eerdere ivf-behandelingen. Dit stuit op een hoop weerstand.

Zonder hier al te veel over de uitkomst van het verhaal te willen verklappen kan ik wel zeggen dat dit boek meeslepend en ontroerend is. Je voelt de wanhoop en onmacht over de kinderloosheid en alle gevolgen van dien. Per hoofdstuk is steeds één van de hoofdpersonen Zoë, Max of Vanessa aan het woord. Dat vond ik heel prettig lezen omdat je je zo echt kunt verplaatsen in de gedachten en gevoelens van de hoofdpersonen. Het maakt het boek nog realistischer. Een goede moeder is een aanrader voor Jodi Picoult fans en iedereen die van ontroerende en realistische verhalen houdt!

Heb je weleens iets van Jodi Picoult gelezen? Zo ja, wat?