Op het tweede gezicht RECENSIE

In Op het tweede gezicht is Ella portretschilder. Ze krijgt steeds meer klussen en het gaat haar voor de wind. Maar haar moeder wil niet vertellen waarom haar echte vader hen destijds verliet. Haar zusje Chloe is verloofd met Nate, die ze totaal niet vertrouwt. Als Chloe dan aan Ella vraagt hem te schilderen, kan ze dit helaas niet weigeren. Maar als ze tijd doorbrengt met Nate tijdens het schilderen blijkt Nate helemaal niet zo onbetrouwbaar te zijn als hij leek. Ella raakt verwikkeld in een nogal benarde situatie.

Het hele idee achter Op het tweede gezicht vind ik heel origineel bedacht. Ella is portretschilder en door de schildersessies en de gespreken die ze met haar modellen heeft, leert ze hen heel goed kennen en raakt met meerdere zelfs bevriend. Dit is ook het geval bij Nate, waar ze op den duur meer voor voelt dan vriendschap. Ik moet eerlijk bekennen dat ik blij was als het toneel van het verhaal zich verplaatste naar iets anders dan tijdens het schilderen, omdat het anders nogal eentonig kon worden. Het was daarom fijn dat de verhaallijn over de verloren vader van Ella ook een belangrijke rol in het boek speelde. De schrijfstijl van Isabel Wolff is prettig, het leest erg lekker door. Het plot is best wel voorspelbaar, maar toch vind ik dat er een leuke twist aan is gegeven en alles mooi is ''opgelost'': de verhaallijnen komen mooi samen.

Lijkt Op het tweede gezicht jou een leuk boek?