Delia Omnibus RECENSIE

De Mexicaanse Delia is net vijftien jaar oud als haar ouders om het leven komen. Gelukkig wordt ze geadopteerd door haar rijke tante in Amerika, die in een kast van een huis vol personeel woont. Delia moet haar geliefde oma en dorp achterlaten, maar hoopt daarvoor in de plaats een mooi leven op te kunnen bouwen met haar tante, neef en nichtje. Een beetje Virginia Andrews-kenner weet echter dat dat niet zonder slag of stoot zal lukken. Delia’s tante Isabella heeft haar Mexicaanse erfgoed in de ban gedaan, nadat ze jaren geleden door haar vader is verstoten. Haar kinderen spreken zelfs geen Spaans. En het lijkt er elke dag meer op dat ze Delia helemaal niet wilde adopteren...

Ik besloot om weer eens een boek van Virginia Andrews te lezen, omdat het inmiddels drie jaar geleden is. Ik heb de boeken over de Dollangangers, Dawn, Casteels, Wilde Bloemen en Weeskinderen werkelijk verslonden. Na de Ruby- en Willow-series was ik wel een beetje afgekickt van Virginia Andrews. Het was een trucje geworden, vond ik. Het was dan ook goed nieuws dat de Delia-serie ‘net zo goed als haar vroegere werk’ zou zijn. Dat beloofde wat!

De omnibus bestaat uit drie boeken, waarin je als lezer met Delia meegroeit. Vooral het eerste boek vond ik een mengeling van de Ruby-serie en de Casteel-serie: een arm meisje dat zich plotsklaps in weelde kan wentelen, plus een gemene en rijke familie. Overigens een +1 voor een origineel puntje: dit is het eerste Andrews-boek dat ik me kan herinneren waarin een homoseksuele relatie voorkomt.

Toch vrees ik dat Virginia’s magie haar greep op mij definitief heeft verloren. Een onschuldige hoofdpersoon is leuk, maar Delia is zó naïef dat ik haar soms gewoonweg dom vond. Daarbij is ze erg gelovig, maar vooral ook erg bijgelovig. Uiteindelijk komen haar Mexicaanse erfgoed en haar nieuwvergaarde Amerikaanse rijkdom met elkaar in botsing: ze wordt verliefd op een jongen uit de ene wereld, maar ondertussen voelt ze ook wel iets voor iemand uit de andere wereld. In de boeken van Andrews komen overigens maar twee soorten mannen voor: poëtische, grootmoedige helden en manipulatieve eikels die de hoofdpersoon mentaal of fysiek (proberen te) verkrachten.

Heb je nog nooit iets van Virginia Andrews gelezen (of van haar ghostwriter, aangezien de schrijfster zelf in 1986 is overleden), dan is dit een superserie om in te starten. Ook als je geen genoeg kunt krijgen van haar werk kan ik je de Delia-serie absoluut aanraden, want ze bevatten precies waar je haar boeken voor leest: het gevecht van de hoofdpersoon om haar onschuld en eerlijkheid te bewaren in een poel van verderf. Drama gegarandeerd!

Heb jij wel eens een boek van Virginia Andrews gelezen? Zo ja, welke?