Middernacht: tweede boek - Tess RECENSIE

Tijdens zijn nachtelijke patrouille wordt de vampier Dante overvallen door een bende zwaarbewapende Muiters die hem hevig toetakelen. Deze Muiters zijn voormalige leden van de Stam die zijn gaan rebelleren en overgeleverd zijn aan hun bloedlust. Wanneer Dante zwaargewond bij de dierenkliniek van Tess Culver binnenwankelt en in een plotselinge drang zich te goed doet aan haar bloed, ontstaat er een sterke bloedband tussen de twee. Tot zijn ongenoegen behoort zij vanaf dat moment aan hem toe, ook al realiseert Tess dat zelf niet. Dante heeft immers nooit interesse gehad in een levenspartner en zeker niet in een Stamvrouw. Maar ondanks zijn tegenzin, wordt hij nieuwsgierig naar deze bijzondere vrouw met haar blonde haren en blauwgroene ogen en komt hij er snel genoeg achter dat ze behoort tot een van de Stamvrouwen die als bijzonder worden beschouwd door de Stam. Hij begint liefdesgevoelens voor haar te krijgen en wil haar koste wat het kost tegen zijn duistere wereld beschermen die momenteel in een gevaarlijke oorlog met de Muiters is betrokken.

Deel twee van de Middernacht-serie gaat verder waar deel één is gestopt. Alleen dit keer lezen wij het verhaal van een andere broeder van de Stam. Een organisatie die de orde tussen de vampiers en mensen wil bewaren en ervoor zorgt dat de zwakkeren en onschuldigen niet worden belaagd door Muiters of rebellen. Middernacht –Tess is helaas niet zo origineel en volgt in feite dezelfde verhaallijn zoals wij in deel één bij Lucan en Gabrielle hebben gelezen. We worden geïntroduceerd aan Dante die verliefd wordt op Tess, een Stamvrouw, voor wie hij sterke gevoelens krijgt en met wie hij een bloedband opbouwt. Na een aantal hartstochtelijk nachten, komt hij erachter dat Tess een zware jeugd heeft gehad, precies hetzelfde geval als bij Gabrielle. Net als Lucan, probeert Dante Tess ook voor al het kwaad te behoeden en haar te beschermen. De originaliteit van het thema en de verhaallijn die in deel één zo opmerkelijk waren, daar is in deel twee geen sprake meer van. De schrijfster valt in herhaling waardoor het verhaal niet meer zo nieuw is. Bovendien komen er wederom passages langs die uitleg geven over de Stamorganisatie en haar geschiedenis. Deze passages zijn in mijn optiek vrij overbodig, aangezien de lezers reeds bekend zijn met dit verhaal. Mocht je je als lezer echter niet storen aan de herhaaldelijkheid van de verhaallijn en wil je je wederom begeven in de wereld van de Stam en verder kennis maken met zijn broeders, dan raad ik je dit boek zeker aan.

Heb je deel 1 gelezen en zou je ook graag deel 2 willen lezen?