Cinder RECENSIE

Linh Cinder is monteur van androïdes, de beste van New Beijing. Zelf is ze een cyborg, wat betekent dat ze nergens bij hoort. Met haar stiefmoeder heeft ze geen geweldige band, maar omdat ze voor inkomsten zorgt, mag ze blijven. Wanneer het jaarlijkse bal zich aandient, waarbij prins Kai aanwezig zal zijn, mogen haar stiefzussen wel gaan, maar Cinder niet. Gelukkig ontmoet ze de prins wel wanneer hij ineens voor haar neus staat op haar werkplaats, maar hij heeft geen idee wat ze eigenlijk is. Ze is bang dat hij haar minder aardig zal vinden wanneer hij hier achter komt. Een van Cinders zussen krijgt dan ook nog de blauwe koorts, oftewel de pest. Ze is ongeneeslijk ziek en meer mensen raken besmet...

Op de voorkant van het boek staat: ‘Dit is niet het sprookje zoals je het kent.’ Oké, je hebt de stiefmoeder en –zussen, een prins, een bal, Cinder die klusjes moet doen, maar Cinder is natuurlijk geen mens. Alle onderdelen van het originele sprookje Assepoester komen min of meer naar voren en ik vind dat wel iets hebben. Ik ben namelijk nog steeds gek op deze sprookjes. Ondanks het feit dat er zoveel bekende dingen in voorkomen, is het toch heel origineel. Ook wordt het verhaal spannend na de kroning van prins Kai. Er zit een oorlog aan te komen. En de epidemie waar iedereen bang voor is speelt een grote rol. Gelukkig is dit het eerste deel in een serie en zullen er nog meer sprookjes voorbijkomen. Ik denk dat dit wel eens een van mijn favoriete series zou kunnen worden (en de covers van de boeken zijn ook zo geweldig!). 

Ben jij ook nog steeds gek op sprookjes?