Recensie: Alles wat er was - Hanna Bervoets RECENSIE

De Maya’s voorspelden dat de wereld zou vergaan op 21 december 2012, maar op die dag gebeurde er niets. In Alles wat er was komt er een apocalyps gevolgd door een oorverdovende knal waardoor de wereld wel lijkt stil te staan. Dit vormt het uitgangspunt van het verhaal. Alles wat er was is geen standaard boek. Pagina voor pagina kruipt het verhaal steeds verder onder je huid tot je er een raar, misschien zelfs wat ongemakkelijk gevoel aan over houdt.

In Alles wat er was maken we kennis met Merel, een tv-redactrice. Op een zondagmiddag wil zij samen met zeven andere personen in een schoolgebouw een programma opnemen. Maar plots klinkt er een knal en dienen zij van de autoriteiten alle ramen en deuren te sluiten. Ze besluiten deze instructies te volgen en vervolgens zitten zij dagen lang opgesloten in het schoolgebouw.

De verhaallijn is pure fictie, maar toch weet Hanna Bervoets het verhaal verrassend echt weer te geven. Ik dacht meerdere malen bij mezelf “zou dit mij ook ooit kunnen overkomen?” Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Merel en naarmate de dagen vorderen, raak je even gedesoriënteerd en wantrouwig als zij. “Wie zijn die zeven andere mensen?” “Zijn zij te vertrouwen?” Het verhaal is daarnaast ook niet chronologisch opgebouwd. Zo begint het bij dag 91 en vervolgens wordt er een sprong gemaakt naar dag 5 enzovoorts. Niet eenvoudig om als lezer te volgen, maar het zorgt wel voor extra spanning en een tikje schizofrenie. De eenvoudige schrijfstijl van Bervoets zorgt er tenslotte voor dat het verhaal makkelijk leesbaar is.

Alles wat er was is een boek dat een benauwde indruk nalaat en in je hoofd blijft zitten. Maar laat dit je zeker niet afschrikken om het boek te lezen, want dan zou je een mooi staaltje schrijfwerk mislopen. Ik hoop alvast op een verfilming van dit boek!

Zou jij dit boek graag willen lezen? Waarom wel/niet?