Dansen op een zijden draad RECENSIE

Nicky schreef een boek over haar eigen leven. En dat is nogal een bewogen leven, zeker voor iemand die nog maar een twintiger is. Ze maakt niets mooier dan dat het is en ze overdrijft ook niet. Ze schreef alles op, eerlijk en in alle eenvoud. Over haar oma, die ze nooit heeft gekend, omdat ze aan borstkanker overleed toen Nicky nog een baby was. Over haar moeder, die ze verloor toen ze 18 was aan dezelfde ziekte. En over het borstkankergen dat ze zelf ook in haar lichaam meedraagt. Tenslotte schrijft ze over de eindeloze onderzoeken, gesprekken met artsen en sessies met psychologen, tot ze eindelijk iemand vindt die haar wil helpen haar wens uit te voeren: ze wil haar borsten preventief laten verwijderen. 

Nicky begint haar verhaal direct na haar operatie. Je wordt meteen geconfronteerd met de belangrijkste gebeurtenis in het boek: het moment dat ze haar borsten laat verwijderen. Als ze wakker wordt, durft ze haar nieuw geconstrueerde borsten, die nog pijnlijk en gezwollen zijn, de eerste tijd nog niet te bekijken. Stukje bij beetje kom je in niet-chronologische volgorde steeds meer te weten over Nicky’s geschiedenis en die van haar familie, en over hoe ze tot deze ingrijpende beslissing is gekomen.

Het is soms hartverscheurend om te lezen over de keuzes die Nicky moet maken en de moeilijke situatie waar ze al op jonge leeftijd mee om moet gaan. Toch is Dansen op een zijden draad vooral een heel positief boek. Nicky gaat voor het leven en alles wat daarbij hoort, waardoor het boek inspirerend is om te lezen.

De schrijfstijl is erg persoonlijk en informeel, bijna alsof je Nicky’s dagboek leest of gewoon met een vriendin aan het praten bent. Dat stoorde me soms, maar het draagt ook bij aan de eerlijke, eenvoudige stijl van het boek. Wat ik jammer vond, was dat er aan sommige onderwerpen net te weinig aandacht werd besteed. Het onderwerp embryoselectie werd bijvoorbeeld wel aangekaart, maar Nicky slaagt er niet in om het onderwerp goed uit te leggen en hier een compleet beeld van te geven. Het is vooral een boek over Nicky’s leven, haar familie, de ziekte kanker, en hoe zij hier op een zo positief mogelijke manier mee om probeert te gaan. En dat is erg bewonderenswaardig.

Lees jij graag inspirerende levensverhalen?