Blauw water RECENSIE

Lisa is moeder van Anouk en heeft een goed leven. Totdat er een ontsnapte tbs’er in haar tuin opduikt. Hij gijzelt haar en haar dochter in hun eigen huis. Lisa doet er alles aan om haar dochter te beschermen en de tbs’er te vriend te houden, totdat dit fout loopt. Senta is getrouwd en moeder van twee kinderen. Tijdens een tochtje van haar buitenechtelijke relatie naar huis wordt ze overvallen door zeer dichte mist. Ze raakt de weg kwijt en belt aan bij een huis ergens in de polder. Er wordt niet opengedaan. Haar zesde zintuig beweegt haar er toe om achterom te lopen en daar ziet ze iets verschrikkelijks. Geschokt rijdt ze weg in een poging om hulp te halen.

Bijzonder aan Blauw water is dat er twee verhaallijnen door elkaar lopen die elkaar telkens kruisen. Dat maakt het boek interessant en houdt het spannend. Het is vlot geschreven en het is haast niet weg te leggen. Je leest het met gemak in één dag uit. Een klein minpuntje vond ik de grote letters, dus het verhaal is ook helemaal niet zo lang. Wanneer je begint, val je midden in het verhaal en het einde is niet helemaal optimaal, het verhaal lijkt nog niet echt af te zijn en houdt abrupt op. Blauw water is wel weer een echte Simone van der Vlugt: spannend en in no-time uit, dus zeker een aanrader als je van spannende chicks houdt!