Jacoba, dochter van Holland RECENSIE

Jacoba, dochter van Holland is een prachtige historische thriller en scoort goed op alle criteria. Het verhaal gaat over een jong meisje, Jacoba van Beieren (1401-1436) dat na de dood van haar vader het heerschap over een gebied erft. Al op haar vijftiende levensjaar wordt ze bekroond tot gravin van Holland, Zeeland en Henegouwen. Het kost haar enige moeite om zo veel verantwoordelijkheid te verwerken, haar eigen hart te volgen en te vertrouwen op haar intuïtie. Omdat ze zo’n machtige positie heeft, probeert iedereen haar te beïnvloeden, en zo gaan er gaan veel dingen mis. Haar soulmate en vriend sterft al vroeg, waarna ze trouwt met de verkeerde mannen, ze verraden wordt door haar eigen moeder en in een oorlog terechtkomt met haar eigen oom. Jacoba van Beieren is een personage waar ze tegenop gaat kijken. Hoewel er zo veel dingen fout lopen in haar leven, verliest ze de moed niet. Ze is een sterke, feministische vrouw, die opkomt voor haar eigen rechten en zich niet zomaar laat ompraten. Ik vond het heel interessant om te lezen over haar leven, hoe ze opgroeide, haar keuzes en haar valkuilen – ik heb het boek voor een dag of drie niet kunnen wegleggen. Wat ik ook zo leuk vond aan dit verhaal, is dat het ook informatief is. Het geeft een beeld van de manier van doen en laten in deze tijd. Het is een stukje geschiedenis. Hiervoor had ik nog nooit eerder iets gelezen van Simone van der Vlugt, en ik mag zeggen dat ik echt verrast ben door haar werk. Ik vind de zekere soort elegantie die ze in haar schrijfstijl weet te verwerken echt bewonderenswaardig. Ik lig aan haar voeten, en ben zeker benieuwd naar meer.