Het diapositief van de liefde RECENSIE

Voor wie genoten heeft van De eenzaamheid van de priemgetallen, wil ik  Het diapositief van de liefde graag aanraden. Ook dit verhaal gaat namelijk over twee mensen die op een dag, na een korte en heftige ontmoeting, leren te accepteren wie zij zijn. Cica is een meisje, haar moeder heeft zelfmoord gepleegd en het was eigenlijk de bedoeling dat ook Cica op die bewuste nacht in de rivier zou verdrinken. Letterlijke en figuurlijke littekens zijn overblijfselen van haar hevige jeugd. Walker is een jongen met het syndroom van Down, een heel bijzonder persoon om over te lezen! Walker weet je namelijk te ontroeren in alle betekenissen van het woord. Deze twee jongeren ontmoeten elkaar op de weg naar jongvolwassenheid.

Het diapositief van de liefde heeft wel een minpunt, de eerste pagina’s van dit verhaal worden geschreven vanuit het perspectief van Cica, het verhaal kabbelt een beetje voort en je komt er daardoor als lezer niet snel in. Ook de taferelen die geschetst worden, spreken niet tot de verbeelding. Wanneer je besluit dit verhaal te lezen, moet je dus echt even doorbijten! Maar als je dat kunt, dan word je getrakteerd op een prachtig, mooi en intens verhaal. Deze roman speelt zich af in Italië, dus mocht je deze zomer afreizen naar het land van de liefde, dan mag deze roman in jouw koffer niet ontbreken!

Ben jij een echte doorbijter? Of haak je snel af bij een langzaam voortkabbelend verhaal?