• onze waardering

Alle bessen kun je eten RECENSIE

Volgens haar omgeving is ze veelbelovend. Maar als de 23-jarige fotografiestudente Jasmijn voor zes weken naar het Noorse eiland Spitsbergen wordt gestuurd om een serie foto’s te maken en ze daar de Noorse student Lars ontmoet, is niets meer hetzelfde als daarvoor. Haar telefoon en camera sneuvelen en alles wat ze doet, lijkt te mislukken. Eenmaal terug in Nederland wordt het er niet beter op. Nu geen enkele verwachting is waargemaakt, doet Jasmijn wat juist niemand - en zijzelf misschien nog wel het minst - verwacht: ze pakt haar spullen en vertrekt naar het afgelegen Dovrefjell. In dit afgelegen gebied, volledig teruggeworpen op zichzelf, overdenkt ze haar hele leven.

Heden en verleden lopen door elkaar, pas op het eind valt alles samen. In de ene verhaallijn is Jasmijn in Spitsbergen en keert ze uiteindelijk terug naar Nederland. In de andere bevinden we ons met Jasmijn in het nu, en maakt ze helemaal alleen een survivaltocht in Dovrefjell. Daartussendoor zijn allerlei flashbacks verweven naar haar jeugd.

De schrijfstijl is mooi en beeldend. Vanaf de eerste zin sleurt Gemma Venhuizen je het verhaal in en bouwt ze subtiele spanning op. De auteur heeft zich zichtbaar verdiept in het landschap, het weer en de locaties waarin het verhaal zich afspeelt, en weet hierin Jasmijns gevoelens en gedachten goed weer te geven. Door de locatie en de barre tocht in Dovrefjell, doet het boek enigszins denken aan Nooit meer slapen van W.F. Hermans.

Hoewel het verteltempo traag is, roept de auteur zoveel vragen bij je op dat je wilt blijven doorlezen. Want waarom is Jasmijn niet op de foto-expeditie van haar studie, maar in haar eentje in Dovrefjell? Wat is er gebeurd met Lars?

Het boek zit goed in elkaar. Toch zijn er ook wat kritiekpunten. Zo zijn Jasmijns leraar en ouders zo vlak en gemeen dat het bijna niet geloofwaardig is. Ook blijven er redelijk wat vragen over aan het eind. Je blijft met het gevoel achter Jasmijn na 250 bladzijdes nog steeds niet helemaal te kennen, waardoor je lichtelijk onbevredigd het boek dichtslaat.

Alle bessen kun je eten is een indrukwekkende debuutroman. Van Gemma Venhuizen wil ik zeker méér lezen.

Ben jij nieuwsgierig geworden naar het werk van Gemma Venhuizen?

Alle bessen kun je eten

  • Auteur:

    Gemma Venhuizen
  • Verschenen:

    30 januari 2013
  • Uitgave:

    ISBN 9789038896335
    Uitgever Nijgh & van Ditmar
    240 pagina's
  • Ondertitel:

    Alleen sommige maar één keer
  • Uitgever:

    Nijgh & van Ditmar
  • Genre:

    Roman
  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (1 stem)
  • Omschrijving:

    Een originele ontwikkelingsroman met een verbazingwekkend einde. De 23-jarige Jasmijn gaat voor haar fotografiestudie praktijkstage lopen op Spitsbergen. Verbaasd ontdekt ze hoe noordelijk het ligt en hoe koud het is. Eenmaal in Longyearbyen, is ze druk met het uitgaan met andere buitenlandse studenten en het verkennen van een bijzondere witte harde wereld, de lokale gewoontes, de beperkte flora en fauna, de mensen. Vooral de Noorse geologiestudent Lars heeft haar belangstelling. Al gauw gaan ze samen met de sneeuwscooter op stap: hij om sneeuwlagen te bestuderen, zij om te fotograferen. Maar als hun flatgenoot onderweg naar de kerk onder een onvoorspelde lawine komt, verandert alles in hun onbekommerde studentenbestaan. De altijd veelbelovende Jasmijn raakt uit balans. Zal ze zich kunnen handhaven? Blijft ze wie ze was? Alles kun je proberen en proeven - maar sommige dingen kun je maar eenmaal doen, zoals de titel van het boek ook suggereert.

Meer info

Toegevoegd door:

Nieuwste artikelen

  • Thuiskomst - Reina Crispijn

  • Waar we gaan is nacht - Tracey Rose Peyton

  • De moord in inkt - Helen Cox

  • De boom die een wereld was - Yorick Goldewijk

  • Tussen twee kwaden - Laura Diane

Gerelateerde artikelen

  • Ik moet je iets vertellen

  • Column: Kiek 'es

  • Volg je hart

  • Verlangend naar later

  • Bezoek de tentoonstelling van Anton Corbijn!

Zoek in artikelen