Mijn zwarte hart RECENSIE

Doro ziet en hoort dingen die niemand anders ziet. Het begon allemaal toen haar babybroertje Kaj stierf. Zijn dode lichaam met zwarte ogen achtervolgt haar overal, tot ze in een psychiatrische inrichting wordt opgenomen. Een jaar later is het tijd om opnieuw te beginnen. Haar ouders zijn inmiddels gescheiden en Doro gaat samen met haar moeder in een klein dorpje wonen. Met de psychiater als overbuurman en een dagelijkse dosis medicijnen is Doro klaar voor een nieuw leven. Maar al snel heeft ze weer last van hallucinaties. Kaj''s speelgoedkonijn komt tot leven! En ''s nachts lijkt het alsof er iemand in haar kamer staat. Ze hoort deze persoon zelfs hijgen. Omdat ze niet opnieuw als freak wil worden bestempeld - en zeker niet opnieuw wil worden opgenomen - vertelt ze niemand erover. Het is Doro''s droom om naar de kunstacademie in Berlijn te gaan. Dus moet ze dit schooljaar goede cijfers halen en vooral niet doordraaien. Als Doro ''s nachts wakker wordt van de klapperende schuurdeur, krijgt ze de schrik van haar leven. Een spookachtige jongen houdt zich daar schuil en hij roept om hulp. Als de ambulance arriveert, is de jongen echter verdwenen. Was hij er echt, of heeft ze zich alles verbeeld? Haar moeder twijfelt, maar gelukkig heeft Doro twee vrienden die haar steunen, Julian en David. Op Julian is ze zelfs een beetje verliefd! Als ze op pad is met David en hij zwaar gewond raakt, staat Doro''s leven opeens op losse schroeven. Is het complot in haar hoofd echt? Of kan ze fantasie en waarheid niet meer van elkaar onderscheiden?

Mijn zwarte hart is een jeugdthriller die non-stop de grens opzoekt tussen waanzin en werkelijkheid. Omdat je het verhaal door Doro''s ogen leest, heb je geen idee wat echt is en wat niet, net zoals zijzelf. Doro''s angst en visioenen zijn gruwelijk realistisch beschreven. Het onbegrip dat ze voelt, is bijna tastbaar. Dankzij de vaart in het verhaal lees je dit boek met gemak binnen een dag uit. De schrijver slaagt erin om de spanning rustig op te bouwen en pakt daarna uit met een verrassend einde. Het enige minpuntje is de overeenkomst tussen Doro en de hoofdpersoon uit I Never Promised You A Rosegarden van Joanne Greenberg. Gelukkig heeft de auteur alleen de bron van Doro''s hallucinaties van Greenberg geleend en behelst het verhaal nog veel meer. Een musthave voor fans van het young adult genre.

Heb jij wel eens iets bovennatuurlijks meegemaakt?