Op zoek RECENSIE

Schrijfster Hetty Luiten is in maart 2013 overleden en Op zoek is één van haar laatste boeken. Het idee voor het verhaal is prima. De dertigjarige Anneke wil weer in contact komen met haar vader die ze sinds haar derde niet meer gezien heeft. De moeder van Anneke doet vaag over de reden waarom zij ooit uit elkaar gegaan zijn. Daarnaast bezorgt de relatie met haar dominante schoonmoeder Anneke behoorlijk wat kopzorgen. Niet een heel spannende basis, maar als het goed uitgewerkt zou worden zou het prima weg te lezen zijn. Helaas is dat niet zo...

Ten eerste staan alle gedachten van Anneke cursief in het boek. Iets wat ik behoorlijk hinderlijk vind lezen. Ten tweede krijg je als lezer geen enkele kans om ook maar het kleinste detail zelf in te vullen, want alles wordt uitgelegd. Elke gedachte weer, en dit doet nogal fantasieloos aan. Tot slot vind ik het jammer dat er geen echt heftige wendingen in het verhaal zitten. Even lijkt het erop dat er een paar spannende dingen gebeuren, maar de uitwerking daarvan is jammerlijk mislukt. Anneke werkt namelijk in een verzorgingstehuis en bij een van de bewoners wordt steeds aarde op gekke plekke in de kamer gevonden, terwijl de bewoonster niet alleen de deur uit kan. De verklaring hiervoor is echter van basisschool groep 4 niveau.

Uiteindelijk is de relatie met haar vader toch niet wat Anneke ervan gedacht en verwacht had, heeft ze haar dominante schoonmoeder een halt toegeroepen en gaat haar leventje weer rustig verder. Het boek valt in de sterkevrouwenroman-serie van Zomer & Keuning, maar persoonlijk kan ik mij op geen enkel vlak identificeren met de hoofdpersoon en zie ik haar ook niet als voorbeeld voor anderen.

Kan jij je wel identificeren met de hoofdpersoon in dit boek?