Vleugellam RECENSIE

Een jaar geleden werd ik gegrepen door het boek Papieren kind van Randy Susan Meyers. Een mooie schrijfstijl, wisselende perspectieven en een uniek kijkje in de leef- en denkwereld van verschillende vrouwen zorgden ervoor dat ik geraakt werd door dit boek. Nu, een jaar later, heb ik Vleugellam gelezen, de eerste roman van deze schrijfster.

Ook in Vleugellam neemt de schrijfster je mee in de denkwereld van - in dit geval twee - vrouwen. Zussen Luly en Merry vormen nu de belangrijkste personages. Deze zusjes maken het ondenkbare mee: hun vader vermoordde in een dronken toestand hun moeder... In deze roman lees je welke impact deze gebeurtenis heeft op Luly en Merry als kind, puber en volwassene. Beide zussen moeten verder met hun leven. Toch pakken zij op geheel eigen wijze de draad weer op, waarbij zij altijd voor elkaar blijven zorgen.

Randy Susan Meyers heeft zich laten leiden door haar jarenlange werkervaring als maatschappelijk werker. Je merkt dat zij haar werkervaring heeft ingezet aan de manier van schrijven: geen moment komt deze heftige thematiek gekunsteld over. Wel verliest het boek soms z''n vaart en dat is heel zonde! Het boek telt 380 pagina''s, helaas was ik niet op alle pagina''s even geboeid. Toch maakt het mooie, gesloten einde een hoop goed.

Heb jij Papieren kind gelezen? Zo ja, was je er ook zo door gegrepen?