Lang leve saai! RECENSIE

Petra is een doodgewoon meisje van elf, dat op een dag in de herfstvakantie een dagboek begint, op aanraden van haar moeder. Ze vindt haar leven maar saai. Dan lijkt ineens alles tegelijk te gebeuren: Petra wordt verliefd op de broer van een vriendin en haar moeder krijgt schildklierkanker. Kortom; haar leven staat compleet op z'n kop.
 
Lang leve saai! is een jong geschreven boek dat thema's behandelt waar veel kinderen mee te maken krijgen (of kunnen krijgen). Veel inlevingsvermogen heb je er dus niet voor nodig. Het is een makkelijk leesbaar boek dat je zonder moeite in een ruk uitleest. Wel vond ik dat de schrijfstijl heel (!) veel uitroeptekens bevat. Op één pagina telde ik er op een gegeven moment achttien. Af en toe kreeg ik het gevoel dat de schrijfster expres de schrijfstijl van een 11-jarige wilde nabootsen.
 
Tot op zekere hoogte is dat natuurlijk hartstikke leuk (en wenselijk) voor de doelgroep, maar ik vind niet dat dat moet gaan leiden tot veel woordherhaling en een overkill aan uitroeptekens. Het is goed om mee te gaan in het taalgebruik van je doelgroep, maar er komt een punt waarop er te veel uitroeptekens en bijvoeglijk naamwoorden in een tekst staan. En ik heb iets tegen het woord 'mamsie', maar dat is natuurlijk heel persoonlijk.
 
Ik ben dol op dagboeken; de leeftijd van de fictieve schrijver maakt me niet zoveel uit, als er maar een leuke schrijfstijl en humor in zit. Die twee elementen zijn het grootste deel van de tijd gelukkig ook te vinden in Lang leve saai!. Het verhaal eindigt nogal abrupt, dus misschien zit er wel een vervolg in. Er zijn in ieder geval wel een aantal losse eindjes die in deel twee zouden kunnen worden opgepakt...