Supertrip RECENSIE

Een vrolijke boekcover loerde naar mij vanuit de boekenkast van de redactie. De titel, Supertrip, klonk ook aanlokkelijk. Na het lezen van de achterflap was ik om: dit boek wil ik recenseren! Vooral eigenlijk omdat dit verhaal twee kanten op kon; slappe Chicklit of leuk verhaal.

Hazel wordt 30 en lijkt alles voor elkaar te hebben; lieve familie, leuke vriend en een top baan. Toch zit ze niet lekker in haar vel, het gaat haar allemaal iets te snel. Als ze op zakenreis gaat krijgt ze de schrik van haar leven: haar rockidool Finn Schiller zit naast haar en lijkt haar leuk te vinden! Vanaf dat moment belandt ze in een achtbaan van emoties. De twijfel slaat toe en ze moet keuzes maken over haar toekomst.

Tijdens en na het lezen van dit boek vond ik het af en toe lastig oordelen. Sommige delen van dit boek en het verhaal vond ik wel leuk, andere minder. Af en toe kon ik me ook echt rot ergeren aan het taalgebruik van Jill Kargman. Ik weet niet of dit door de vertaling van het boek komt of toch door de schrijfstijl van Kargman, maar ik vrees het laatste. Ze heeft, in dit boek, de eigenschap om een vrouw van 30 als een meisje van 12 over te laten komen. Ondanks dat was ik toch wel benieuwd naar de afloop van het verhaal (alhoewel je dat eigenlijk al weet). Ik geef dit boek drie hartjes omdat het best leuk is om te lezen, maar geen topper.

Wat zou jij doen als jouw idool verliefd op je wordt?