Op een morgen stond ze daar RECENSIE

Het Magisch Realisme is een literaire stroming waarin schrijvers een poging doen de werkelijkheid te verbinden met het hogere. Vaak worden er in deze context Spaanse of Zuid-Amerikaanse schrijvers genoemd, zoals Gabriel Garcia Marquez of Isabel Allende. Maar wat mij betreft zou ook Op een morgen stond zij daar van de Zweedse jeugdboekenschrijver Per Nilsson prima binnen deze stroming passen.

Op een gewone doordeweekse ochtend staat er een meisje op het schoolplein. Dat is alles wat ze doet, staan. De hele dag en de volgende dag weer. Niemand anders merkt haar op, behalve Tum-Tum. Hij durft haar naam te vragen: Extra. Een paar dagen later verschijnt Extra op school. Plotseling wil iedereen bij haar in de buurt zijn. Ze praat met iedereen, behalve met Tum-Tum. Maar Tum-Tum kan haar niet uit zijn hoofd zetten. Wie is dit meisje?

De boeken van Per Nilsson zijn voor mij jeugdsentiment. Ik heb goede herinneringen aan De geur van Melisse en Het lied van de raaf, maar vond zijn boeken toch ook altijd een beetje vreemd. Datzelfde gevoel roept Op een morgen stond zij daar bij mij op. De wereld is in Nilssons boeken altijd net een beetje anders dan normaal, zonder dat je er direct de vinger op kunt leggen. Uitleggen doet hij het ook niet, het is gewoon zo.

Gelukkig helpt zijn schrijfstijl om heel makkelijk in het verhaal mee te gaan. Het is bijna onmogelijk het boek weg te leggen tot je het helemaal uit hebt. Niet alleen omdat je zo snel mogelijk het geheim van Extra wilt ontrafelen. Nilsson kan prachtig dromerig schrijven en de korte zinnen en hoofdstukjes trekken je met een sneltreinvaart door het boek heen. Op een morgen stond ze daar is misschien een jeugdboek, maar ook voor de wat oudere lezer is het een aanrader – om te lezen en te herlezen.

Wat vind jij van de boeken van Per Nilsson? Ook altijd een beetje vreemd?