Kijk niet meer om RECENSIE

Sinead belooft op jonge leeftijd altijd voor haar oudere broer Patrick te zullen zorgen. Een lastige taak, gezien Patrick's manische buien en drankverslaving. Wanneer Sinead ontdekt dat Patrick spoorloos is verdwenen, doet ze er alles aan om hem te vinden. Want belofte maakt schuld. De vondst van een briefje met Latijnse aanwijzingen is het begin van het huiveringwekkende spelletje ‘volg Patricks voetstappen’ dat Sinead vroeger met hem speelde. Het spoor leidt algauw naar Benedict House, een plek waar tijd vreemde sprongen maakt en beelden uit zichzelf lijken te verplaatsen. En dan wordt het spelletje menens… Gelukkig krijgt Sinead hulp van de knappe James die tijdelijk in Benedict House verblijft. Lukt het haar Patrick te vinden en haar belofte in te lossen?
 
Tijdens het lezen van de eerste paar hoofdstukken van Kijk niet meer om was ik nog enthousiast. Het spoor dat Patrick voor Sinead achterlaat, wordt omringd door religie, legenden en oudheid. Ingrediënten die me stiekem een klein beetje deden denken aan de dag dat ik het Bernini Mysterie van Dan Brown niet aan de kant kon leggen. Helaas daalde mijn enthousiasme na de eerste hoofdstukken tot het vriespunt en kwam het niet meer tot ontdooiing.
 
De zoektocht naar Patrick lijkt de kern van het boek te zijn, totdat de knappe ‘beachboy’ James ten tonele verschijnt. Vanaf dat moment vechten twee grote verhaallijnen om aandacht: aan de ene kant Sinead's zoektocht naar Patrick, aan de andere kant een liefdesverhaal omtrent Sinead en James en alles wat daarbij komt kijken. Uiteindelijk lijkt de liefde te overwinnen en gaat dat ten koste van het spoor dat Patrick voor Sinead achterliet. Jammer, want dat was nou juist het meest intrigerende gedeelte van het boek.
 
Daarbij gooit de auteur gedurende het verhaal steeds meer poëtische zinnen en filosofische gedachten in de strijd, die eigenlijk helemaal nergens voor nodig zijn. Zonder deze afleiding leest het verhaal namelijk een stuk beter weg, omdat het boek qua schrijfstijl wel degelijk vlot in elkaar steekt.
 
De combinatie van de ongeloofwaardige naïviteit van de hoofdpersoon met het overheersende liefdesverhaal en alle poëtische uitingen die daarbij komen kijken, liet bij mij een dergelijk misplaatst gevoel achter. Toch twee sterren voor de verloren maar intrigerende verhaallijn.

Was jij ook een beetje teleurgesteld na het lezen van dit boek?