Schuilplaats RECENSIE

In het Friese plaatsje Holwerd wonen Mayke en Han Goslinga. Hun biologische kinderen zijn het huis al uit, maar met hun zes pleegkinderen hebben ze genoeg om handen. Als de Kinderbescherming belt met de vraag of Mayke en Han crisisopvang willen bieden aan drie zusjes, twijfelen ze geen moment. Als de meiden eenmaal in huize Goslinga zijn, merkt Mayke dat er iets niet klopt. De 14-jarige Nikki zegt geen woord en is extreem beschermend tegenover haar zusjes. Als de ouders ten tonele verschijnen wordt de situatie nijpender. En wanneer op een gegeven moment één van de pleegkinderen verdwijnt is de paniek compleet. Wat is er gebeurd en wie heeft er iets mee te maken?

De cover, oneliner en synopsis van dit boek wisten mij te verleiden. Ik hou erg van (literaire) thrillers en het kan wat mij betreft niet spannend genoeg. Een thriller van Nederlandse bodem - de zogeheten polderthriller - zag ik dus wel zitten. Ik begon dus vol goede moed aan Schuilplaats…

Het verhaal heeft mij geen seconde verveeld. Er was altijd wel een reden om door te lezen. Toch heb ik (voor mijn doen) relatief lang over het boek gedaan. Ik heb het idee dat dat meer aan mij lag dan aan het boek. Vanaf het eerste hoofdstuk worden er gebeurtenissen uit het verleden opgehaald, maar slechts gedeeltelijk. Je krijgt als lezer gedurende het boek puzzelstukjes aangereikt die je aan het einde van het boek pas in elkaar kan leggen.

Het verhaal wordt vanuit verschillende perspectieven verteld. Om dit duidelijk te maken is het boek dus in verschillende lettertypen opgemaakt. Ik snapte de gedachte erachter en in zekere zin bood het structuur, maar ergens vond ik het ook storend. Voornamelijk omdat ik één lettertype niet fijn vond lezen en dan ga je toch vergelijken.

Geweldig vind ik hoe (naar mijn idee) alles klopt. De omgeving wordt duidelijk, zonder dat het te gedetailleerd is, geschetst. Zo duidelijk dat je alles voor je ziet, maar er genoeg ruimte overblijft voor eigen interpretatie. Ook het verhaal steekt goed in elkaar. Verschillende onderwerpen komen aan bod en ze zijn allemaal geloofwaardig beschreven. Het één zal iets vaker voorkomen dan het ander, maar het is realistisch.

Ik kan er lang of kort over zijn; Schuilplaats is een heuse polderthriller. Het had van mij iéts spannender gemogen, maar de mysteries die er vanaf het begin af aan zijn, maken dit zeker goed.

Wat is jouw favoriete boekengenre?