Als je me weerziet RECENSIE

In Als je me weerziet van Holly Goddard Jones volgen we verschillende personages tijdens een paar weken van hun leven. Ogenschijnlijk hebben ze helemaal niets met elkaar te maken, totdat er een lijk gevonden wordt. En dan komen alle verhaallijnen opeens samen.

Nationale depressie
Is er een nationale depressie gaande in de Verenigde Staten waar ik niet vanaf weet? Het lijkt wel of alle boeken uit sommige staten van Amerika alleen maar negatief zijn. En dan bedoel ik echt negatief. Want niemand in dergelijke boeken is gelukkig. Niemand heeft het naar z’n zin op het werk, kinderen krijgen geen of verkeerde aandacht van ouders en dan wordt er tot overmaat van ramp ook nog een moord gepleegd. Ik bedoel maar. Alleen maar ellende en misère daar in de Verenigde Staten.

Ik werd treurig van dit boek, om niet te zeggen: depressief. Het was niet eenvoudig om enige positiviteit te ontdekken in dit boek. Ik denk eigenlijk dat het er gewoon niet was. Miserabele huwelijken, vreemdgaan, alcoholproblemen: schering en inslag in kleine dorpen in North Carolina, als je de boeken moet geloven. Dus hetzelfde geldt voor het stadje waar Als je me weerziet zich afspeelt.

Janboel van verkeerde keuzes
Het is ongetwijfeld een bijzonder goed boek. Ik kon de charme alleen niet ontdekken. Het verhaal sleept zich voort in een janboel van mensen die verkeerde keuzes maken, keer op keer. Mensen die ongelukkig zijn en daaraan proberen te ontsnappen in vet eten en teveel alcohol. Niet mijn soort boek.

Wat Holly Goddard Jones wél bijzonder goed kan, is het beschrijven van sfeer. Want anders zou ik niet zo geraakt worden door de duistere kanten van de personages. Ze weet als geen ander de lezer te raken door de personages en de sfeer in hun woonplaats of werkplek perfect te omschrijven. Het mag dan wel één grote treurnis zijn, Holly weet waar ze het over heeft. En daar krijgt ze punten voor.

Sluit jij je aan bij de mening van Marlies?