Alles wat overblijft RECENSIE

Annabel Hayer doet op een doodgewone avond een gruwelijke ontdekking: haar buurvrouw blijkt al maanden dood in haar huis te liggen. Gechoqueerd door deze gebeurtenis duikt Annabel, die als misdaadanaliste bij de politie in Briarstone werkt, in de statistieken: hoe vaak komt zoiets eigenlijk voor? Ze schrikt van het antwoord: in de eerste negen maanden van 2012 zijn in haar woonplaats 24 lijken gevonden van mensen die al lange tijd dood in hun huis lagen. Dit aantal is veel hoger dan in alle jaren hiervoor. Hoe kan het dat zoveel mensen zo’n lange tijd niet worden gemist? En vooral: is er een verband? Is er sprake van moord? Geen van Annabels collega’s lijkt geïnteresseerd in deze zaak, tot de media er lucht van krijgt. Ongemerkt is Annabel dichter bij de antwoorden dan ze ooit had kunnen vermoeden.

Het perspectief van Annabel wordt afgewisseld met dat van de diverse doden die worden gevonden en de psychopaat die achter deze gruwelijke moorden zit: Colin Friedland, een zieke geest die depressieve, eenzame mensen zodanig weet te manipuleren dat ze zichzelf doodhongeren, om vervolgens hun ontbindingsproces te observeren. Dit perspectief maakt het boek extra spannend, omdat je als lezer weet dat de paden van deze psychopaat en Annabel elkaar kruisen.

Het is buitengewoon knap hoe de auteur in de huid van zo’n gestoord personage heeft weten te kruipen met zo’n absurde obsessie, en er tegelijkertijd voor te zorgen dat je toch wilt blijven doorlezen. Daardoor is het bijna jammer hoe Annabel is neergezet; aanvankelijk een sterke einzelgänger die zeer gemakkelijk beïnvloedbaar blijkt en in een slachtoffer verandert.

Elizabeth Haynes is van origine misdaadanaliste bij de Britse politie en dat is te merken; haar thrillers zijn geloofwaardig en gevuld met subtiele details. Met Alles wat overblijft heeft ze een gruwelijk spannende psychologische thriller geschreven in alle betekenissen van het woord.

Ben jij al nieuwsgierig naar dit boek?